Zbawienie zapewnione przez nabożeństwo do Maryi

Wznowienie książki na podstawie wydania z 1895 roku:

Liczba stron: 110

Rozmiar książki: B6 (125x176 mm)

Oprawa miękka

Fragment wstępu:

Naśladowanie cnót Maryi jest raczej owocem (jednym z najpiękniejszych owoców) i skutkiem nabożeństwa niż jego istotą; bo gdyby istota nabożeństwa ku Najświętszej Pannie zależała od naśladowaniu Jej cnót, tam gdzie by to naśladowanie nie istniało, nabożeństwa by być nie mogło, a zatem tylko dusze sprawiedliwe i święte mogłyby rościć sobie do niego prawo; wszyscy grzesznicy byliby więc z niego wykluczeni, co jest przeciwne uczuciu Kościoła, który nazywa Maryję nadzieją i ucieczką grzeszników, i który wzywa ich wszystkich do uciekania się do Niej z wielką ufnością. Grzesznik może mieć nabożeństwo ku Maryi, nie będąc jeszcze naśladowcą Jej cnót. Trzeba zatem uważać za istotę nabożeństwa ku Przenajświętszej Pannie uczucia, które mogą być wspólne sprawiedliwym i grzesznym, ponieważ grzesznik tak samo jak sprawiedliwy może być przejęty miłością, czcią i ufnością ku tej Boskiej pośredniczce. Doświadczenie codzienne nie pozwala o tym wątpić. Niezmiernej jest wagi dla zbawienia tych biednych grzeszników, aby nie przytłumiono, nie wyzuwano z ich serc tego zarodka życia; a to ma miejsce, gdy nie dość oświecona gorliwość zasadza całe nabożeństwo ku Przenajświętszej Pannie na praktykowaniu jej cnót i prócz tego nie uznaje żadnego nabożeństwa za zbawienne. Jakiż jest skutek podobnych deklamacji, jeśli nie doprowadzenie grzesznika do porzucenia praktyk ku czci Maryi i do stracenia ufności, którą winien mieć w Jej miłosierdzie?