Rycerstwo Niepokalanej a Cudowny Medalik

Ave Maria!

Prościutki tekst, jaki trzymasz w ręku, został napisany przez duszę, która poznała ciernie i manowce. Przez tytułową z r a n i o n ą o w i e c z k ę, która zwraca się do innych, podobnych sobie, dusz.

Nie jest to traktat teologiczny. Być może te proste słowa mogą wywołać pobłażliwy uśmiech na czyjejś twarzy. Utwór ten jest jednak głęboko prawdziwy, a zarazem – trafia do serc. Do tych właśnie serc zranionych (a które na tym świecie nie jest takim?), słabych, potrzebujących pokrzepienia.

Jednym słowem – Zraniona owieczka przynosi pocieszenie w najlepszym tego słowa znaczeniu. To pocieszenie, które nie rozleniwia, ale daje wytchnienie i ukojenie w cierpieniu, pokrzepienie w znoju, pokój w zawieruchach, wzmocnienie w walce...

Oby Matka Bolesna – Uzdrowienie chorych i Ucieczka grzeszników – wyjednała Ci, Drogi Czytelniku, obfitość duchowego pożytku z tej lektury.

Matko Dobrego Pasterza, módl się za nami!

o. Wawrzyniec Maria Waszkiewicz

Ceremoniał Żywego Różańca to doskonała pomoc dla duszpasterzy, zelatorów i członków róż różańcowych. Pierwszy taki Ceremoniał powstał na początku XX wieku. Zawierał teksty wskazujące sposób włączenia nowych członków do tej wspólnoty różańcowej oraz omawiał krótko znaczenie i przebieg comiesięcznego spotkania, w czasie którego dokonuje się zmiany tajemnic różańcowych. W kolejnych dziesięcioleciach poprzedniego wieku tekst ten był przedrukowywany i zatwierdzany przez kompetentną władzę kościelną. Dnia 7 września 1977 roku, Prymas Polski, sługa Boży, kard. Stefan Wyszyński, wydał dekret, w którym czytamy: „Przychylając się do prośby Prowincjała Zakonu 00. Dominikanów w Warszawie, na mocy szczególniejszych upoważnień, udzielonych Nam przez Stolicę Apostolską, niniejszym zatwierdzamy CEREMONIAŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA według załączonego tekstu; z zachowaniem pozostałych przepisów prawa kościelnego”.

Z tego opracowania korzystali duszpasterze i zelatorzy Żywego Różańca przez wiele lat. Coraz częściej pojawiały się jednak głosy mówiące o potrzebie nowej redakcji Ceremoniału. Prace nad nią rozpoczęły się na początku roku 2014 w gronie diecezjalnych moderatorów Żywego Różańca. Przygotowany został tekst roboczy, z którym zapoznali się moderatorzy, a także wielu zelatorów. Nad tekstem i nad zgłoszonymi uwagami pracowała komisja, która w ramach krajowego grona moderatorów zajmuje się sprawami liturgii. Owocem tych działań jest niniejsza księga, którą przekazujemy wszystkim zainteresowanym. Wyrażamy nadzieję, że będzie dobrą pomocą w pracy ze wspólnotami Żywego Różańca w parafiach.

Niniejszy Ceremoniał składa się z czterech części. W pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom, druga jest pomocą w przeżyciu comiesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, związanych ze zmianą tajemnic różańcowych, w trzeciej części zamieszczone są teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego, a czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można skorzystać w obliczu śmierci bliskich.

Śpiewnik „Missam Cantare” jest przeznaczony dla alumnów przygotowujących się do pełnienia funkcji liturgicznych podczas sprawowania Mszy św. W dwóch językach – łacińskim i polskim. Zawiera obszerne przykłady śpiewów zaczerpnięte z łacińskiego Mszału Rzymskiego i jego odpowiednika w języku polskim. Znajdziemy w nim też propozycje pochodzące z dawnych ksiąg liturgicznych, takie jak: „tonus sollemnior” i „tonus simplex” prefacji mszalnych, czy polski ton Ewangelii zwany „piotrkowskim”.

W „Dodatku” znalazły się propozycje melodii psalmów responsoryjnych w języku polskim, sięgające głównie do melodii gregoriańskich tonów psalmowych, jako do najwłaściwszego pierwowzoru.

Niech ten śpiewnik pomoże wszystkim szczerze zatroskanym o piękno służby Bożej, aby przez dobre przygotowanie liturgiczne i muzyczne wzrastała „chwała Boża i uświęcenie wiernych” (Konstytucja o liturgii, n. 112) – ks. Wiesław Kądziela –

Edward Thomas Leen CSSp (1885-1944) – irlandzki zakonnik Zgromadzenia Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny (duchacze), wychowawca, wykładowca akademicki, kierownik duchowy i pisarz. Wykształcenie odebrał w Rockwell College w Cashel, profesję złożył w Chevilly we Francji w 1909 r. W 1912 r. ukończył studia filozoficzne na University College w Dublinie, a następnie uzyskał doktorat z teologii summa cum laude na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz zdobył złoty medal Piusa X za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teologii dogmatycznej. Po dwóch latach pracy jako misjonarz w Nigerii wrócił do Dublina, gdzie został dziekanem studiów, a następnie rektorem Blackrock College. Odegrał istotną rolę przy zakładaniu Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Różańca Świętego (1924 r.). Od 1930 r. pracował jako wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym ojców duchaczy w Irlandii; w 1939 r. został jego rektorem. W 1935 r. zaczął zyskiwać popularność jako pisarz książek z dziedziny duchowości.

W dziele Wzrost duszy poprzez modlitwę myślną o. Leen tłumaczy w prosty i przystępny sposób, czym jest modlitwa myślna i na czym polega jej praktyka. Analizuje trudności, jakie pojawiają się na każdym z jej etapów i przedstawia sposoby ich przezwyciężania. Całość opiera się na solidnej doktrynie Kościoła katolickiego oraz na filozofii i psychologii tomistycznej. Autor często odwołuje się do mistrzów życia duchowego, takich jak św. Jan od Krzyża, św. Teresa z Avilii, św. Katarzyna ze Sieny, a także Kolumba Marmion OSB oraz Franciszek Libermann CSSp. Tematykę poruszoną w niniejszym dziele autor kontynuował w kolejnych książkach, m. in.: In the Likeness of Christ (1936, dosł. ‘na podobieństwo Chrystusa’), Why the Cross? (1938, dosł. ‘dlaczego Krzyż?’). Seria jego wykładów maryjnych została zebrana w książce Our Blessed Mother (1946, dosł. ‘nasza Matka Najświętsza’). Jego refleksja na temat edukacji chrześcijańskiej znalazła swój wyraz w traktacie What is education? (1943, dosł. ‘czym jest edukacja?’).

rok wydania: 2021

liczba stron: 288

oprawa: miękka

format: 13 cm x 19 cm

Emil Neubert

Ojciec Emil Neubert SM, mariolog, rektor seminarium marianistów we Fryburgu oraz gorliwy apostoł Maryi, pragnął swoimi książkami rozpowszechnić naukę fundatora Towarzystwa Maryi, Błogosławionego Wilhelma Józefa Chaminade’a, który wierzył, że założenie Towarzystwa było wynikiem apostolskiej misji samej Maryi. Nic dziwnego, że książki o. Neuberta czytali i z zapałem rozpowszechniali najwięksi apostołowie maryjni XX wieku – Święty Maksymilian Kolbe, założyciel Rycerstwa Niepokalanej oraz Sługa Boży Frank Duff, założyciel Legionu Maryi. Z obydwoma o. Neubert pozostawał w serdecznych kontaktach listownych. Książka Życie w zjednoczeniu z Maryją, nad którą o. Neubert pracował przez 50 lat, była uważana przez jej autora za najważniejsze z jego dzieł. W przystępny dla czytelnika sposób o. Neubert przekłada nauczanie Kościoła dotyczące Matki Bożej na szereg praktycznych porad i wskazówek ułatwiających życie w pełnej z Nią jedności. Przywołuje wiele przykładów i doświadczeń z życia maryjnych świętych. Uczy, jak wcielać w codzienność katolicką naukę o Maryi jako o Współodkupicielce i Pośredniczce wszystkich łask.

liczba stron: 310

oprawa: miękka

format: 13 cm x 19 cm

o. Frederick William Faber – O dobroci

Oto krótka nauka o DOBROCI. Jest ona, jak wszystkie pisma o. Fabera – wielkiej nauki i wielkiej świątobliwości zakonnika, pełna najzbawienniejszych prawd, a tym pożyteczniejszych i potrzebniejszych, że odnoszą się one do potocznego życia, do codziennych relacji ludzi między sobą.

Autor, rozbierając ten przedmiot ze zwykłą sobie głębokością poglądów i z przedziwną znajomością serca ludzkiego, umie dopatrzyć się w DOBROCI coś nieoddzielnego wprawdzie od miłości, ale stanowiącego pewną odrębność.

Można też powiedzieć, że to, co on tu mówi o DOBROCI, taki ma związek z miłością bliźniego, jaki na przykład miałoby rozprawianie o zapachu róży z rozprawianiem o samym kwiecie tę woń wydającym. Jak róża nie jest tym samym co jej miły zapach i jej zapachu bez niej by nie było, tak i DOBROĆ jest nieoddzielna od miłości.

/o. Prokop kapucyn

APPROBATUR NO 1262

Datum Plociae die 12 mensis Augusti 1889 a.

Admiuistrator Dioecesis Plocensis, Episcopus Suffraganeus ✝Henricus Pectus Epus

Tytuł oryg: Kindness. W tekście korzystano z wyd. S. Niemiery, Warszawa 1890. Dokonano niezbędnych korekt w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej, pisowni małą i wielką literą. Nieliczne wyrazy, obecnie nieużywane, uwspółcześniono. Na okładce ilustracja autorstwa Piotra Stachiewicza.

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka – miła w dotyku dzięki okładzinie soft – touch

Wydanie I

Format 11,5 x 18 cm

Liczba stron – 104

ISBN 978-83-67415-44-6

Za zgodą Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej

Lektura tekstu przypomina nieco uczestnictwo we Mszy świętej w tradycyjnej formie rytu rzymskiego, gdzie początkowa bariera gestów i języka liturgicznego okazuje się otwarciem skarbca niezwykłych myśli i natchnień.

ks. dr Rafał Pokrywiński

Prezentujemy Państwu niezwykle cenne rozważania na temat cierpień Matki Bożej Bolesnej. Dojrzały i przenikliwy Autor dokonuje w nich zręcznej syntezy nauczania portugalskiego jezuity – ojca Antonia Vieiry SJ. Oprócz refleksji siedemnastowiecznego zakonnika tekst obfituje także w cytaty ze świętych i doktorów Kościoła Wschodu i Zachodu oraz z magisterium Kościoła katolickiego. Posiadając mocne fundamenty doktrynalne, rozmyślania o Stabat Mater Dolorosa stanowią doskonałą pożywkę dla dusz pragnących zbliżyć się do cierpiącej pod Krzyżem Maryi.

O. Atanazy Maria Wojtal (1991)

Misjonarz, rekolekcjonista, ojciec duchowy. Formację seminaryjną odbył we Włoszech. Posługiwał w Brazylii, Portugalii i na Filipinach. Współtwórca stowarzyszenia życia apostolskiego Misjonarzy Matki Bożej Anielskiej. Wyświęcony na kapłana 8 grudnia 2020 w Komarnie na Słowacji, gdzie na co dzień pracuje. Oddany na własność Najświętszej Maryi Pannie wraz z braćmi żyje charyzmatem św. Franciszka z Asyżu.

Dzieło św. Ludwika, sławnego apostoła pobożności maryjnej, ukazuje się po raz kolejny w Wydawnictwie założonym przez św. Maksymiliana.

Autor dzieli się w nim wielką tajemnicą, którą sam odkrył i która stała się dla niego drogą do świętości. Zachęcając do oddania się w niewolę miłości Maryi, ukazuje, jak realizować ją w codziennym, chrześcijańskim życiu. Przyjazny i bezpośredni sposób zwracania się do czytającego czyni „Tajemnicę Maryi” przewodnikiem, z którym nie można się rozstać.

autor: św. Ludwik Grignion de Montfort

oprawa: miękka

stron: 80

format: 120×165 mm

Jeśli złożymy broń, zostawiając różaniec, będziemy pokonani, a diabeł, zwycięzca naszej słabości, który teraz zostawi nas w spokoju, nie zaniedba tego, by w dzień sądu wymówić nam naszą starość i niewierność. (…) Kiedy więc poczujemy większą trudność w odmawianiu różańca najlepiej jest przedłużyć odmawianie go. W ten sposób będzie można powiedzieć o nas to, co jest powiedziane o Jezusie modlącym się, chociaż był w agonii: ,,Pogrążony w udręce, jeszcze usilniej się modlił” (Łk 22, 44). – św. Ludwik Maria Grignion de Montfort –

Joanna d’Arc, bohaterka Francji, jest przedmiotem kultu na całym świecie. Wśród mężczyzn wzbudza słuszny zachwyt, a dla kobiet jest niedoścignionym i jednocześnie upragnionym wzorem do naśladowania.

Ci, którzy chcą, aby ich podziw dla Joanny d’Arc przerodził się w coś więcej niż tylko przelotną fascynację, niech zgłębią, co popchnęło tę skromną i pokorną dziewicę do takiego bohaterstwa, i kim byli jej potężni oraz dyskretni sojusznicy w misji ratowania Francji.

W tej książce ojciec Florentyn Szczepanik, żyjący przed ponad stu laty zakonnik Braci Mniejszych Reformatów, korzystając z najlepszych źródeł historycznych i popychany wiarą i miłością do Boga i Kościoła Świętego, ukazuje w fascynujący sposób Świętą, która została wybrana przez Boga jako słabe narzędzie do ocalenia Francji, nie tyle przed niewolą angielską, co przed niewolą o wiele straszniejszą — diabelską — w której pogrążona była zepsuta i rozpustna najstarsza córa Kościoła.

Niech poznawanie bohaterki tej książki będzie dla Czytelnika pobudką do pójścia w jej ślady — drogą czystości, męstwa i ofiary z siebie.

Wznowienie na podstawie wydania z 1914 roku

Wprowadzono nieliczne zmiany w tekście w celu dostosowania go do współczesnych zasad pisowni.

Obraz na okładce: Charles-Amable Lenoir, Joanna d’Arc

Autor: o. Florentyn Szczepanik OFM

Oprawa: miękka

Format: B6

Liczba stron: 110

Książka zawiera Imprimatur i Nihil obstat z 1914 roku.

Oddajemy do druku nowe wydanie książki Jezus do Serca Siostry – małą antologię, którą neapolitański kapłan Ksiądz Dolindo Ruotolo adresuje do sióstr zakonnych.

Te wysoce natchnione myśli zostały zaczerpnięte z dedykacji na obrazkach oraz z listów, jakie Ksiądz Dolindo pisał do kilku sióstr. Myśli te wchodzą w skład bardziej obszernego zbioru: Krople balsamu i iskry miłości, przeznaczonego dla licznych duchowych synów i córek, osób z najróżniejszych kręgów – między innymi wielu sióstr zakonnych – które zwracały się do Księdza po światło i rady i pośród których jaśnieje dostojna postać siostry Giuseppiny [Józefiny], karmelitanki z Ponti Rossi w Neapolu, beatyfikowanej 2 czerwca 2008 roku.

W zbiorze Jezus do Serca Siostry Autor mówi głosem Boskiego Oblubieńca; głosem, który z wielką delikatnością przemawia w głębi duszy, kiedy świat milczy, kiedy zmysły są uśpione, gdy dusza wyzbywa się siebie, a pustkę zapełnia sekretna myśl Boża. Jest to cicha rozmowa o miłości Boga, cicha i głęboka: to sam Jezus mówi do serca siostry zakonnej, swej oblubienicy. Jest to wezwanie do miłości i wierności: cichy glos współczucia, pocieszający głos przyjaciela, przekonujący głos brata, ojca, oblubieńca.

Gdy dusza odczuwa pragnienie Boga, niechaj przystąpi do niniejszej lektury, by czerpać z niej, małymi dawkami, jak drogocenny pokarm duchowy, pociechę, pomoc i światło. Lektura ta w godzinie zwątpienia przyniesie jej umocnienie; w godzinie pokusy oświeci ją; w godzinie bólu podźwignie.

Niniejszy zbiór pism daje siostrze zakonnej szansę na nowy poryw prawdziwej, poważnej duchowości, bez zbędnych ozdobników i nierealnych dygresji. Wszystko to w swoistym stylu naszego Księdza Dolindo, pełnym nadprzyrodzonego namaszczenia, z nieodpartą logiką prawdy, przy skromnym udziale człowieka Bożego, który, wyzbywszy się siebie, pozwala, by przepływała przez niego swobodnie ta woda, po wypiciu której nie będzie się pragnąć już nigdy, przez całą wieczność. W aneksie przytaczamy kilka świadectw sióstr na temat duchowości i kierownictwa duchowego Księdza Dolindo.

Cala nasza wdzięczność należy się więc Czcigodnemu Księdzu Dolindo Ruotolo, który pozostawił nam te wspaniale teksty, ukazujące jego całkowite spełnianie się w miłości do Jezusa i do dusz. Niech każda myśl zawarta w tym drogocennym dziele będzie komunią miłości z Bogiem i umacniającym wiatykiem dla dusz konsekrowanych w ich trudnej wędrówce, aby bez wahań, bez ociągania się i ze spokojem pokonywały wszelkie przeszkody na ciernistej drodze do świętości, i by osiągnęły tę doskonałość, do której Bóg wzywa je w sposób jednoznaczny i wyjątkowy.

Maryja – pisał św. Augustyn – zanim poczęła Chrystusa w łonie w sposób cielesny, najpierw poczęła Go sercem i umysłem na drodze wiary. Stając się uczennicą Chrystusa, „bardziej strzegła prawdy w sercu niż ciała w łonie. Być w sercu – dodawał ten wielki święty – znaczy więcej niż być w łonie.” Znów Izaak ze Stella pisał: „W tabernakulum łona Maryi Chrystus przebywał dziewięć miesięcy, w tabernakulum wiary Kościoła – aż do końca świata, w wiedzy i miłości wiernej duszy – przez wieczność”.

Ojciec Gabriel Jacquier ukazuje mistyczną rolę „Serca Maryi” jako „łona wiary”, w którym dojrzewamy do pełni Chrystusa. Autor opisuje drogę stawania się dzieckiem Maryi, by żyć w komunii z Głową Kościoła, „który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1, 23)

Ojciec Prokop kapucyn – Żywot świętego Benedykta Labra

W roku 1881 Ojciec Święty Leon XIII, w święto Niepokalanego Poczęcia Przenajświętszej Panny, dodał czterech nowych świętych, przez ich uroczystą kanonizację, do czci powszechnej. Jednym z nich był Benedykt Labr. Nastąpiło to w czasach rozpowszechnienia się zasad najgorszego materializmu, zakładającego ostateczny koniec człowieka w dobrobycie i uciechach doczesnych.

Temu dobrowolnemu żebrakowi, który w ostatniej nędzy całe życie spędziwszy, najwyższymi cnotami zajaśniał, w uciechy niebieskie już tu na ziemi ciągle opływał i za życia jeszcze czcią powszechną był otoczony, oddana została publiczna cześć.

Dziś, w czasach szalejącego konsumpcjonizmu, podajemy pobożnym czytelnikom streszczony żywot świętego Benedykta Labra, który wiele lat temu napisał nasz ukochany rodak – o. Prokop kapucyn.

Święty Benedykcie Labrze, módl się za nami!

IMPRIMATUR nr 1091

Varsaviae die 13/25 Aprilis 1882 a.

Administrator Archidioecesis, Canonicus Metropolitanus – A. Sotkiewicz

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka – miła w dotyku dzięki okładzinie soft – touch

Wydanie I

Format 11,5 x 18 cm

Liczba stron – 74

ISBN 978-83-66728-80-6

Zachęcamy dzieci do nauki przez zabawę. Kolorowanka z krótkimi opisami świętych przybliża dzieciom świętych patronów.

Format: 16,5×23 cm

Stron: 60 

„Nie ma w życiu problemu, którego by nie można rozwiązać z pomocą różańca” – s. Łucja z Fatimy –

Ten niezwykły klejnot katolickiej duchowości i pobożności powstał, kiedy Tomasz Morę przebywał w więzieniu w londyńskiej Tower (w 1535 r. poniósł śmierć męczeńską, odmawiając przysięgi na wierność władcy Henrykowi VIII, który sprzeniewierzył się Prawu Bożemu). W tym dziełku, wyrosłym z kontemplacji obecności Pana w Jego Ciele i Krwi, święty Tomasz Morę ukazał swoją cześć dla Najświętszego Sakramentu Ołtarza. To przewodnik właściwego podejścia oraz czci dla Eucharystii - cenny zwłaszcza dla nas, żyjących w naszych trudnych czasach duchowego zamętu.