Kazania o Najświętszej Maryi Pannie - Św. Bernard z Clairvaux

CO MÓWI DUCH ŚWIĘTY O NAJŚW. MARYI PANNIE w Piśmie św. Starego i Nowego Zakonu? Niewielkie, lecz treściwe i wartościowe dziełko stanowi zwięzłą odpowiedź na pytanie postawione w tytule. Autor niezwykle jasno i prosto wyjaśnia tajemnice, którym Ojcowie i Doktorzy Kościoła poświęcili obszerne dzieła (m.in. Św. Augustyn, Św. Tomasz z Akwinu, Św. Bonawentura).

We mnie wszelka łaska drogi i prawdy; we mnie wszystka nadzieja żywota i cnoty.

Autor: Franciszek Walczyński

Rok wydania: 2023

Format: 10,2 x 14

Stron: 84

Oprawa: miękka

Imprimatur

Tarnoviae, 11 Januarii 1932

† LEO, Eppus.

Autor zauważa, że „obowiązkiem wszystkich prawowiernych chrześcijan – katolików, jako »Dzieci Maryi« jest czcić i kochać Ją, służyć Jej wiernie i naśladować Ją gorliwie, jako Matkę Bożą i Matkę naszą. Aby ten obowiązek należycie spełnić, trzeba przede wszystkim starać sią o dokładne poznanie Najśw. Maryi Panny. Aby zaś to poznanie było prawdziwe, Panu Bogu miłe, Najśw. Maryi Panny godne, a nam pożyteczne; aby stąd płynące nabożeństwo nasze do Najśw. Bogarodzicy i naszej Matki mogło być pewnym znakiem i rękojmią naszego zbanienia, trzeba to poznanie oprzeć na fundamencie Objawienia Bożego.”

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych i niewielu poprawek wg zasad współczesnej ortografii, tj. zamiany końcówek wyrazów np. em na ym, yj na j/i, słów Jakób – Jakub, Marjia – Maryja, Jezajaszowe – Izajaszowe, Betleem – Betlejem, oczekiwający – oczekujący. Uspójniono pisownię małą i wielką literą oraz łączną i rozłączną.

W ręce czytelników oddajemy praktyczny przewodnik oddania się Niepokalanej i życia tym oddaniem na co dzień.

Autor: Św. Maksymilian Kolbe i współbracia

Rok wydania: 2020

Stron: 108

Format: 10,2 x 14

Oprawa: miękka

Imprimatur

Za pozwoleniem Władzy Duchownej

Wyd. i druk „Rycerza Niepokalanej” – S. Severa Rzym 1977 r.

Fragmenty:

I postanawiasz, o miłujący nas Boże, by Ona wszystkich łask Twoich Szafarką wszechwładną i Pośredniczką była — Jej niczego nie odmówisz, jako i Ona również nic nikomu odmówić nie zdolna. Ona najbardziej zbliżona do Boga, a my najbardziej zbliżeni do Niej, a więc przez Nią do samego Boga. Bóg nam dał tę drabinę białą i chce, byśmy po niej do Niego aż doszli, a raczej by Ona przytuliwszy nas do Swej matczynej piersi, aż do Boga nas przyniosła.

N i e p o k a l a n a — oto nasz ideał. Samemu do Niej się zbliżyć, do Niej się upodobnić, pozwolić, by Ona opanowała nasze serca i całą naszą istotę, by Ona żyła i działała w nas i przez nas, by Ona miłowała Boga naszym sercem, byśmy do Niej należeli bezgranicznie — oto nasz ideał.

(…)

Najdroższe Dzieci, jakbym pragnął powiedzieć Wam, powtarzać Wam, jak dobra jest Niepokalana, by na zawsze odsunąć ze serduszek Waszych smutek, upadek ducha lub zniechęcenie. Jedno „Maryja”, wypowiedziane choćby z duszy pogrążonej w ciemnościach, oschłościach, a nawet nieszczęściu grzechowym, jakież echo wywołuje w Jej Sercu tak bardzo nas kochającym.

(…)

Przede wszystkim nie możemy dopuścić do tego, by w praktycznym naszym życiu wytworzył się pogląd, że pomiędzy nami a Niepokalaną istnieje dzieląca nas przestrzeń. Musimy być przekonani, że Niepokalana nie tylko króluje w niebie, nie tylko objawia się w Lourdes, lecz że przebywa pośród nas. Ona widzi nas, przenika tajniki naszego serca, nie obce są Jej nasze myśli. Niepokalana żyje i króluje w naszej duszy.

Zmysłami trudno zbadać tę sprawę. To jest świat ducha, dający się ująć jedynie wiarą.

(…)

Inna rzecz, że powinniśmy się starać często zwracać się do Niepokalanej, chociażby tym imieniem Maryja. Matka Najświętsza jest naszą Matką. Należy się przyzwyczaić do tego oddania i stale żyć też aktem poświęcenia się Niepokalanej. Jak dziecko, gdy psa zobaczy, to pierwsze jego słowo będzie: „Mamo”. I kiedy dusza taka wprost instynktownie, wprost odruchowo zwraca się do Niepokalanej, to świadczy o tym, że ona żyje tym nabożeństwem. A wtedy każdy czyn jest bez zmazy, nieskalany. Szatan wie, że dusza, która szukałaby Pana Boga inną drogą, to praktycznie na pewno Go nie znajdzie, dlatego też stara się wszelkimi środkami odwieść ją od Matki Najświętszej, nawet pod pozorem nabożeństwa do Serca Pana Jezusa. Jakby co innego było nabożeństwo do Serca Jezusowego, a co innego do Niepokalanej.

(…)

Wszystko co nas spotyka w życiu, od Niej zależy. Jak bardzo ta prawda uspokajająco działa na duszę. Wola Niepokalanej. Co Niepokalana na nas dopuszcza, to tylko dla dobra naszego i dla większej chwały Bożej.

Książka pełna prawdy, miłości, dobroci i słodyczy: Niepokalane Serce Maryi.

Ugruntowane w nauczaniu Doktora Anielskiego rozmyślania na miesiąc Maryi, poświęcone Jej Niepokalanemu Sercu, według wielkiego miłośnika Niepokalanej, św. Alfonsa. Obejmują zagadnienia: Stworzenie Serca Maryi, Uświęcenie Serca Maryi, oraz Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy Wcielenia; omówiono także szlachetność i dobroć Serca Maryi.

„Pan Bóg postanowił; iż Serce macierzyńskie będzie źródłem zbawienia; nie dla jednej duszy, lecz dla wszystkich.”

Autor: wg Św. Alfons M. Liguori

Rok wydania: 2024

Stron: 180

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Dr. J. Tobiasiewicz

Cenzor

Kraków dnia 19 listopada 1913.

X. Adam Stefan.

L. 8302/3

L. S.

„Kościół św. do Maryi stosuje trzy następujące z księgi Ekleziastyka ustępy. W e m n i e w s z e l k a ł a s k a d r o g i i p r a w d y. W s z e l k a ł a s k a; więc, jeśli wszelka łaska znajduje się przy Maryi, choćbyśmy nie wiem jak szukali gdzie indziej, nie znajdziemy jej.”

„M a r y j a m n i e k o c h a. O! niewypowiedziane szczęście! Królowa nieba kocha mnie! Gdybym w sercu moim pomieścił miłość wszystkich matek dla swych dzieci, wszystkich oblubieńców dla swych oblubienic, wszystkich dzieci dla swych rodziców; gdybym kochał za wszystkich ludzi, miłość moja byłaby olbrzymią, prawie niezmierzoną; ale czymże byłaby w porównaniu miłości Maryi dla mnie? c i e n i e m.”

„Ta czuła matka zdaje się mówić do wszystkich: Dzieci moje, jeśli na rozdrożu między czasem a wiecznością od burz tego świata zginąć nie chcecie, pójdźcie do mnie; jestem bowiem 1) waszą Arką, 2) waszym Sternikiem i 3) Gwiazdą waszą. Pod opieką moją nie zginiecie. — Zastanówmy się nad tymi porównaniami tak często w pismach Ojców św. i Doktorów Kościoła św. używanymi.”

„Dla człowieka zawsze tu na ziemi nieszczęśliwego i cierpiącego, miłosierdzie tak jest pożądanym i słodkim, iż poganie nawet miłosierdziu ołtarze stawiali i czcili je jako bóstwo. My robić tego nie potrzebujemy; Maryja jest Matką miłosierdzia.

Maryja jest jakoby wcielonym w sercu matki miłosierdziem Boskim, iżby tym dostępniejszym było dla ludzi.”

„Święta Dziewico! nikt bez Ciebie Boga nie zna. Nikt bez Ciebie zbawionym być nie może. Nikt bez Ciebie, Matko i Panno, niebezpieczeństw tego życia nie ujdzie. Nikt bez Ciebie, łaski pełna, od Boga żadnego nie otrzyma daru.” (Św. German) [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian (końcówek – em – ym, je – i: swojemi – swoimi, Twojem – Twoim, w niektórych miejscach y-i), słów: Marya – Maryja, Maryi/Maryję, ona – ta, wiele – ile, z tamtąd/ z pod – stamtąd/ spod, fundamenta – fundamenty, kędy – gdzie, okrom – oprócz, dobiedz – dobiec, pomódz – pomóc, najprzód – najpierw, tłomaczy – tłumaczy oraz Jonatasa – Jonatana (być może błędy drukarskie), zeszedł – zszedł, nizko – nisko, będzież – będziesz, róść – rosnąć, znaleść – znaleźć, możebne – możliwe (w 1 miejscu), wyrozumiała – zrozumiała, przycisła/przyciągła – przycisnęła/przyciągnęła, udarował – obdarował, uwiniętym – owiniętym, siedm – siedem, dawam/stawam – daję/staję, oczów – oczu, uważajcie – rozważajcie (w 1 miejscu), przedobrażenie – wyobrażenie, napisano – napisane, trzechletnie – trzyletnie, większą połowę – więcej niż połowę (w 1 miejscu), jedno – tylko.

Uspójniono pisownię łączną i rozłączną, wielką i małą literą.

Pan Bóg od wieków postanowił, że Jego boski Syn dla odkupienia grzechów świata stanie się człowiekiem i równocześnie z tym postanowieniem przeznaczył dla Niego matkę.

W pierwszej części naszej pracy zobaczymy, jak Bóg przygotowywał wszystko do tego wielkiego dzieła swojej miłości, Bóg i Maryja wspólnie nad tym dziełem pracowali. Matka Boża musiała być najświętszą istotą. Pan Bóg ze względu na posłannictwo Maryi stworzył Ją bez grzechu i ozdobił swoimi łaskami. I o tym rozmyślać będziemy w rozdziale: Stworzenie Serca Maryi.

Najświętsza Panna godna się okazała tych darów Bożych, a przez swą niezachwianą wierność łasce Bożej, zupełne poświęcenie i heroiczne cnoty – na coraz większą u Boga zasługiwała łaskę, i to będzie przedmiotem drugiego rozdziału: Uświęcenie Serca Maryi.

Na koniec do takiej doszła doskonałości, iż Pan Bóg w nagrodę Jej zasług powołał Ją na matkę Zbawiciela i o tym będzie w trzecim rozdziale: Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy wcielenia.

Wznowiliśmy to dziełko na podstawie wydania z 1914 roku nakładem Księży Misjonarzy. W dawnym wydaniu, autor książki nie został podany, przypuszczamy, że rozmyślania te popełnił czciciel św. Alfonsa Marii Liguoriego, Jego brat w Chrystusie – o. Édouard Saint-Omer CSsR.

IMPRIMATUR L. 277/35

Kraków, 16.01.1935r.

Wikariusz generalny — Stanisław Bp.

Opracowana w formie rozmyślań majowych książka zawiera wnikliwą analizę hymnu Salve Regina. Autor, rozmiłowany w Maryi o. Żukiewicz wprowadza czytelnika w głąb Jej miłosiernego, Niepokalanego Serca, aby dzięki temu mógł się „do Niepokalanej dostroić” i znaleźć w Niej prawdziwe oparcie i źródło harmonii w życiu.

Autor: Konstanty Maria Żukiewicz OP

Rok wydania: 2022

Stron: 172

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Lwów, dnia 11 kwietnia 1932.

Kuria Metropolitalna

† Bolesław Abp.

Ks. Z. Hałuniewicz

kanclerz

W żywocie św. Bernarda jest zapisany szczegół, że kiedy często pozdrawiał Bogarodzicę tymi słowami: „Salve Regina” usłyszał odpowiedź: „Salve Bernarde”.

Ale na taką odpowiedź potrzeba sobie zasłużyć przez wprowadzenie ładu i harmonii w życiu, przez rzetelną pracę nad duszą, przez unikanie słodkich nawet omamień.

(…)

Serce, Jej oddane; i ofiarowane, Jej własnością się stanie, więc jak nad własnością czuwać będzie, serca się swego wyrzec nie może, więc własnością Jej być nie przestanie, więc z Nią wspólnie czuwać będziesz. Tym czuwaniem, które nie godzi się, nie tylko na zły czyn, czy słowo, ale nawet dobrowolną myśl złą, uważa — za sprzeniewierzenie się Dziewicy Niepokalanej i Matce najlepszej…

Wołaj Matko — wołaj, ponad ponęty tej ziemi, ponad głosy, co wróżą szczęście a gotują zgubę — i niech serce przechodzi i mija, żadnej z tych ułud nie wita, każdą żegna od razu, aż Twoje wołanie posłyszy i Tobie powie, tylko Tobie: Witaj!

(…)

Przyszło ich dwoje, Maryja z Jezusem, z domu Ojca i przyniosło bogactwo Ojczyzny. Wygnańcy mają przystań gdzie mogą odetchnąć: Krzyż, a u stóp krzyża stojąca Maryja.

(…)

Im jaśniej błyszczą nam ideały Chrystusa i Maryi, tym straszniejszą nasza nędza, tym dotkliwiej szaleje dokoła nas nienawiść narodów, namiętności, zbrodnie, obojętność bliźnich, pokusy, niebezpieczeństwa, zguby! Więc nic dziwnego, że w okrzyku apostoła, rozpoznajemy siebie: „chcę rozwiązanym być i być razem w górze z Panem” (Filip. 1, 23).

A tymczasem odetchnąć, wzmocnić się i dalej walczyć, jeśli siły opadają, przywołać nie na usta tylko — ale do serca pieśń: Do Ciebie wołamy wygnańcy…

(…)

Modlimy się do Matki Boskiej, i my Polacy najwięcej się do Niej modlimy, więc nie za mało jest u nas modlitw! Lecz te modlitwy nazwałbym urzędowymi, w pewnych chwilach i warunkach są one do Niej zaniesione, prócz nich potrzeba nam modlitw krótkich, serdecznych, natychmiastowych, strzelistych, a one wszystkie w westchnieniach się mieszczą.

I tych westchnień do Matki Boskiej jest u nas za mało.

Więc gdy ból dojmuje, — wspomnij o Niej!

Gdy rozpacz się wciska, — wezwij Ją!

Gdy pokusa nęci, — zwróć się do Niej!

A wtedy przekonasz się, westchnieniem cudów i miłości będzie dla ciebie — Maryja.

(…)

Maryja jest łaskawą dla potrzebujących, litościwą dla grzesznych, ale słodką dla ustawicznie wpatrujących się w Nią.

(…)

Potrzeba umieć bronić. Adwokat ma skarbnicę, z której czerpie, paragrafów, ustaw, gra na nerwach sędziów i często wygrywa. W ręku Maryi skarbnica, ale nie ziemska skarbnica, spłynęła w Nią krew Syna, męka Jej serca, zasługi Świętych, z tego czerpie. Maryja wszechpośredniczka łask, okazuje Bogu krzyż, zaklina prośbą Matki! Dwie czary w Jej ręku, zasług Chrystusa i naszej nędzy. [fragmenty]

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: korekty w zakresie ortografii i gramatyki. Niektóre wyrażenia uwspółcześniono, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.

Maryja Niepokalana – Matka Bożej Tajemnicy, bez której nie ma Syna Człowieczego, Eucharystii, a także dostępu do Tego, Który Jest.

Św. Tomasz z Akwinu zauważył, że poznawać rzeczy wieczne to żyć życiem wiecznym. Autor pokazuje m.in. że rozważając prawdy wiary, tajemnicę Bożą, której Matką jest Maryja, człowiek przyswaja sobie łaski, jakie z takich zdarzeń spłynęły na ludzi. Nie można tego robić skutecznie bez Pośredniczki Wszystkich Łask.

Autor: Władysław Staich

Rok wydania: 2023

Stron: 192

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Kraków, dnia 5. V. 1933 r.

Stanisław Bp. Wik. gen.

X. Stefan Mazanek, kanc.

Nihil Obstat

X. W. J. Kaczmarczyk

„Gdy Żydzi posłyszeli, że owym chlebem, który Jezus miał dać ludziom ku pożywaniu, będzie Jego własne ciało, poczęli szemrać: „Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefów, którego Ojca i Matkę my znamy? Jakoż tedy ten powiada: „Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił?” Wspomnienie osoby Matki Jezusowej, zwróciło uwagę wszystkich na Maryję, która, towarzysząc wszędy Swojemu Synowi, niewątpliwie była owemu zdarzeniu obecną. I to właśnie odwołanie się żydów na osobę Matki Jezusowej, jako też żywa przytomność Maryi przy zapowiadaniu owego cudownego chleba, którym miało być ciało Jej Syna, przyczyniło sprawie wiele trudności. Patrzący bowiem na Matkę i Syna, nie mogli pojąć w jaki sposób ciało, w którym widzieli Jezusa, a które Jezus wziął od Maryi, mogłoby służyć ludziom ku pożywaniu. W pojęciu owych ludzi, osoba Matki Bożej tak ściśle łączyła się z istotą tajemnicy Jezusowej, że nawet niektórzy uczniowie, w odpowiedzi na owo oświadczenie Mistrza mówili: „Twarda to jest mowa, któż jej słuchać może” i zgorszeni zaczęli kolejno odeń odchodzić…”

„Księgi Pisma świętego wspominając wielokrotnie o próbie Aniołów, oraz ich upadku, nie wyjaśniają nigdzie, na czym ta próba polegała i co ten upadek duchów czystych spowodowało. Ze skąpych słów tych wspomnień wywnioskować można tylko tyle, że owa próba, której Bóg poddał Aniołów i przez którą Aniołowie mieli sobie wysłużyć większą doskonałość, wywołała pośród wielu z nich odruch pychy, w której, wedle proroka Izajasza tak się unieśli, że wódz ich mówił zuchwale: „Wstąpię na niebo, nad gwiazdy wywyższę stolicę moją, wstąpię na wysokość obłoków i będę równy Najwyższemu”. Co jednakowoż było właściwą przyczyną tego uniesienia się w pysze, tego Pismo św. nie dopowiada. Średniowieczni uczeni, próbując rozwiązać to zagadnienie i wskazać właściwą przyczynę pychy i wybuchu buntu Aniołów, mówią, że spowodowała to wszystko zapowiedź hołdu, jaki Aniołowie mieli złożyć Najśw. Maryi Pannie.” [Fragmenty]

Spis treści książki do pobrania tutaj.

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych poprawek niektórych wyrazów wg zasad współczesnej ortografii, głównie pisowni końcówek: czem – czym, ji – ii, jem – im, ze – z; oraz słowa: krewieństwo – pokrewieństwo, natedy – wtedy, ktobykolwiek – ktokolwiek by, zabiegliwa – zapobiegliwa, czyścu – czyśćcu, zdolen – zdolny, jednota – jedność, Jakób – Jakub, urost – wzrost, pono – ponoć, równie – również, to też – toteż, podobien – podobny, znachodzący – znajdujący.

Uspójniono pisownię małą i wielką literą oraz łączną i rozłączną.

Wśród licznych i różnorodnych ról Najświętszej Panny, które się myśli chrześcijańskiej powoli coraz wyraźniej odsłaniają, jest jedna szczególnie chwalebna dla Niej i pocieszająca dla nas, a którą pragnąłbym widzieć coraz żywiej oświetloną: to współdziałanie z Jezusem w dziele odkupienia, a co za tym idzie, wspólne z Nim pośrednictwo, jakkolwiek w stopniu istotnie niższym, sprawi, że nauka o powszechnym pośrednictwie Maryi przeniknie w dusze.

Czyż głębsze poznanie nowego Jej przywileju nie będzie najmilszym hołdem, złożonym Niepokalanej? [z Przedmowy Autora]

Autor: O. Rene Marie de la Broise S.J.

Rok wydania: 2021

Stron: 284

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Kraków, dnia 12 czerwca 1925.

† Adam Stefan

Nihil Obstat

Ks. J. Urban S. J.

Censor

Rene Marie de La Broise (1860-1906), kapłan Towarzystwa Jezusowego i profesor Institut Catholique w Paryżu.

Podobnie jak św. Alfons M. Liguori i św. Maksymilian M. Kolbe propagował tezę, że wszystkie łaski otrzymujemy przez Maryję. Jako pierwszy sformułował definicję dogmatyczną o powszechnym pośrednictwie Najświętszej Maryi Panny w porządku łaski.

W książce Najświętsza Panna wprowadza czytelnika w tajemnice z życia Matki Bożej Niepokalanej, faktycznej przyczyny nowego porządku rzeczy. Autor omawia w sposób rzetelny, prosty i przystępny powierzoną Maryi misję, jak też i związane z nią Jej przywileje oraz zadania. Wyjaśnia także role Maryi jako Współodkupicielki rodzaju ludzkiego oraz Pośredniczki wszystkich Łask.

„Nie można pisać żywotu Najświętszej Panny tak, jak się pisze żywoty Świętych czasów nowożytnych. Odnośnie do tych ostatnich, pozostają zazwyczaj jakieś wspomnienia współczesne o niewątpliwym autorytecie, szczegóły troskliwie zebrane, które wchodzą w akta procesu kanonizacyjnego. Biograf może z łatwością czerpać w tych nielicznych, a najzupełniej pewnych źródłach; a kiedy pisze dzieło dla szerszego ogółu, wystarczy wspomnieć o nich krótko na początku książki, aby usprawiedliwić w oczach czytelnika dalszą jej treść.

Dokumenty, z których się czerpie szczegóły co do Matki Jezusowej, są jednocześnie liczniejsze i trudniejsze do wykorzystania. Co się tyczy samych faktów, jeżeli się chce dodać coś do tego, co podaje Ewangelia, trzeba zbierać w starożytnej literaturze chrześcijańskiej świadectwa rozmaitej wartości, często wątpliwej, aby

z nich wydobyć rzadko pewność, najczęściej tylko przypuszczenia i możliwości. Natomiast co do świętości Marji i Jej udziału w tajemnicach naszego zbawienia, to egzegeza Starego i Nowego Testamentu, teologia, nawet ascetyka, dostarczają wiadomości o wysokiej wartości i często dają pewność najzupełniej poręczoną. Dla przedstawienia, jak należy korzystać z tych rozmaitych dokumentów i dla wykazania, jak rzeczywiście się z nich korzysta, byłoby rzeczą bardzo pożyteczną przejść parę kwestii metodycznych w formie wstępu i dodać do tekstu liczne cytaty i opinie i dość obszerne uwagi.

Rzuciłem kiedyś szkic takiego wstępu i z czasem przerobię może całą tę pracę, uzupełnię i udokumentuję. Tymczasem metoda, nakazana przez zbiorowe wydawnictwo: Les Saints, której ta książka jest cząstką, choć wymaga od autora pewnych ofiar, przedstawia za to dla szerokiego koła czytelników ogromną korzyść: daje im książkę niewielką i stosunkowo łatwą w czytaniu. Jeśli ta okoliczność przyczyni się do poznania Najświętszej Panny przez wielką ilość dusz, wynagrodzi to aż nadto wszelkie moje trudy.” [Fragment wstępu]

W niniejszym wydaniu wprowadzono nieznaczne poprawki w zakresie ortografii (tam, gdzie to było konieczne), oraz pisowni łącznej i rozłącznej, zadbano o spójność pisowni wielką i małą literą.

Ojciec Elizeusz – ABC osobistego oddania się Maryi

Przyjacielu, ta książeczka to skarb. Z Matką Bożą krótka droga do świętości. Dziełko to ujmuje głębią i prostotą. Podpowie Ci jak żyć z Matką Bożą na co dzień, jaki jest sens życia, na czym polega życie na drodze oddania, jakie są owoce oddania, jak zjednoczyć się z Maryją.

Imprimatur dla dziełka: L.dz. 1847/2019

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka

Wydanie II

Format 9,5 x 14 cm

Liczba stron – 64

ISBN 978-83-955056-1-4

Maksymilian Kolbe zajmuje znakomite miejsce wśród takich gigantów kultu maryjnego, jak św. Bernard z Clairvaux, św. Dominik, św. Bonawentura, św. Bernardyn ze Sieny, św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, św. Alfons de Liguori, św. Stanisław Papczyński, bł. Alan de Rupe czy bł. Duns Szkot.

W służbie idei królowania Maryi był bezkompromisowy. Tej ogromnej miłości „maryjnego szaleńca” często świat nie rozumiał. I do dziś nie rozumie... Ale – niestety! – nie rozumiało jej też pokaźne grono ludzi Kościoła, ba, nawet braci zakonnych. A jednak absolutnie przekonany o słuszności swej drogi, o. Maksymilian nie zrażał się. Będąc pewny wstawiennictwa tak możnej Orędowniczki, angażował wszystkie swe siły, by Ona królowała.

I ta prawda wybrzmiewa tutaj, na kartach spisanych przez Konrada Czerskiego. Piękny to przewodnik, ukazujący – tak potrzebną w życiu chrześcijanina! – drogę duchowości maryjnej i jej mistrza – „szaleńca Niepokalanej”. Jakże potrzebujemy dziś takich szaleńców!

Bogusław Bajor

Redaktor naczelny "Przymierza z Maryją"

IMPRIMATUR

Bp Jan Wątroba – Biskup Rzeszowski

Ks. dr Tomasz Bać – Cenzor

Rzeszów, dn. 25.01.2023 r. (L. Dz. 128/2023)

I Droga Krzyżowa powstała w oparciu o rozważania z książki Najboleśniejsza o. Bernarda od Matki Bożej

II Droga Krzyżowa powstała na podstawie Listu do Hebrajczyków i książki W szkole św. Ignacego o. Hardy-ego Schilgena

III Droga Krzyżowa powstała na podstawie książki Obrazki z życia Zbawiciela ks. Jana Rostworowskiego

Na okładce zamieszczono obraz autorstwa Piotra Stachiewicza Śpiewak Matki Bożej.

Książka autorstwa jezuity o. Maurycego (Moritza) Meschlera. Autor w oparciu o Pismo św., Tradycję, a także dzieła sztuki chrześcijańskiej kreśli obraz Maryi w relacji do Jej Syna – Boga.

Autor śledząc wydarzenia z życia Maryi wydobywa i ukazuje Najświętszą Pannę w Jej relacji do Syna – Boga.

Książki o. Meschlera pokazują jak w praktyce korzystać z przewodnictwa Maryi i Józefa na drogach życia wewnętrznego oraz w działalności zewnętrznej. Poznawanie Maryi i Józefa przez jego dzieła stanowi prawdziwą szkołę codziennego życia zgodnie z planem Bożej Opatrzności.

Autor: O. Maurycy Meschler S.J.

Rok wydania: 2021

Stron: 164

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Wilno, dnia 13 marca 1935.

† Romualdus

Nihil Obstat

L. Żebrowski M. T.

cenzor

J.Ostreyko

notariusz

Maryja jest Matką Jezusa i Matką Boga. Jest to godność Jej właściwa i Ją charakteryzująca. Macierzyństwo Boże określa Jej całą istotę, jest źródłem i miarą Jej świętości, dostojeństwa, przywilejów i potęgi. Stąd bierze w Niej wszystko początek.

Jest Ona wprawdzie nieskończenie niższą od Boga, lecz zarazem nieskończenie wyniesioną ponad wszystkie stworzenia. Jest Ona światem sobie właściwym, który da się zmierzyć i objąć tylko miarą Bożą.

Przecież Sam Bóg tylko mógł wytworzyć i urzeczywistnić pojęcie Boga-Człowieka. Dlatego też tylko sam Bóg mógł wytworzyć pojęcie Matki Bożej i Ją powołać do bytu. Tylko u boku Boga-Człowieka i w najściślejszej łączności z Jego Osobą i Jego dziełem można należycie ocenić i wyobrazić Maryję.

Jako Matka Jezusa i współuczestniczka w dziele Odkupienia, jest Ona również Matką i pośredniczką wszystkich ludzi, Królową nieba i ziemi; a jak Jej Syn jest początkiem dzieł Bożych na zewnątrz, zarysem i treścią stworzenia w porządku natury, łaski i chwały, taką po Nim jest Jego Matka.

W przedziwny sposób splatają się cechy podobieństwa pomiędzy Jezusem i Maryją. Dziecię Betlejemskie, zaledwie zrodzone, posiada już wieki za sobą; zaledwie się ukazało na ziemi, a działa i rządzi na tym świecie od wieków.

I Maryja, przed swym zjawieniem się na tej ziemi, żyła wieki całe w myśli Trójcy Przenajświętszej ze względu na swe przeznaczenie, żyła długie lata w myślach i nadziejach wybranego ludu Bożego.

Przeznaczenie w zamiarach Bożych dzieli Maryja ze wszystkimi stworzeniami. Skromny kwiat polny, który rodzi się i znika, nieznany nikomu, przed swym istnieniem ziemskim żyje wieczność całą w myśli Bożej. Ale Maryja żyje w myśli Bożej przed wszystkimi innymi stworzeniami i to w sposób wyjątkowy, Jej tylko samej właściwy.

W niniejszym wznowieniu wprowadzono nieznaczne zmiany: w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej oraz pisowni wielką i małą literą. Niektóre z wyrażeń i słów uwspółcześniono i doprecyzowano, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.

Emil Neubert

„Ojciec Neubert to niezwykły człowiek i, jak to bywa w przypadku niezwykłych osób, trudno streścić jego życie i działalność w jednym zdaniu. Najbliższy dokonania tej niemożliwości był pewien kapłan o znacznym i różnorodnym doświadczeniu, który powiedział kiedyś o ojcu Neubercie, że był «jedynym znanym mu człowiekiem, który mógł nieustannie mówić o Matce Bożej i zawsze miał coś pouczającego i ciekawego do powiedzenia».” (o. Thomas Stanley SM)

„Od czasów naglących apeli papieży Piusa XI i Piusa XII wspierających ruchy świeckich katolików, liczba walczących chrześcijan zwiększyła się do gigantycznych rozmiarów. Jeszcze wczoraj Kościół płakał nad milionami swoich robotników, którzy oddalili się od niego w ciągu ostatniego wieku. Oto jednak wielka nadzieja pojawia się w jego sercu i napełnia radością – to wy, dusze walczące, które, coraz liczniejsze, coraz odważniejsze i coraz bardziej aktywne, obiecujecie mu pomóc doprowadzić świat do Chrystusa. Wasze zadanie wydaje się beznadziejnie trudne. Wasi wrogowie są od was liczniejsi; mają do swojej dyspozycji niewyczerpane zasoby; są zorganizowani z inteligencją zdającą się sprytem iście szatańskim. Jest zatem sprawą najważniejszą, aby nie męczyć się na próżno, aby każdy wasz krok i ruch służyły zwycięstwu. A to zwycięstwo powinno być tak pełne, jak to tylko możliwe, ponieważ chodzi o dzieło Chrystusa i Jego Kościoła, chodzi o dobro doczesne i wieczne niezliczonej liczby dusz. Na kolejnych stronach będę się starał was przekonać, że dla maksymalnej urodzajności waszej działalności apostolskiej, dla całkowitego zwycięstwa sprawy Chrystusa i dusz, musicie walczyć pod dowództwem Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej, «Niszczycielki wszystkich herezji», «Niewiasty miażdżącej głowę węża», «Zwyciężczyni we wszystkich bitwach Boga», jak ją nazywał papież Pius XII.” (fragment przedmowy autora)

liczba stron: 198

oprawa: miękka

format: 13 cm x 19 cm

Wznowienie oryginalnego wydania książki z r. 1901 (ponownie wydanej w r. 1935) wielkiego czciciela Matki Bożej i prawdziego Jej dziecka, św. o. Rafała od św. Józefa (Kalinowskiego).

Miłuję tych, którzy mnie miłuja,

a ci, którzy mnie od rana szukaja,

znajdą mnie.

Autor: Św. Rafał od św. Józefa (Kalinowski)

Rok wydania: 2024

Format: 10,2 x 14

Stron: 64

Oprawa: miękka

Imprimatur

Z Książęco – Metropolitalnej Kurii

Kraków, dnia 14. XII. 1934.

† STANISŁAW Bp.

wik. gen.

X. Stefan Mazanek

L. 14168/34

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych poprawek wg zasad współczesnej ortografii (Marja – Maryja, ośm – osiem, końcówek em – ym, jem – im). Uspójniono pisownię łączną i rozłączną.

W niniejszej książce wyjaśnione zostały główne zagadnienia dotyczące Matki Bożej w odniesieniu do naszego życia wewnętrznego. Autor pomaga czytelnikowi poznawać wspaniałość i wielkość Maryi, przybliżając niezmienne nauczanie Kościoła katolickiego. Tłumaczy także na czym polega prawdziwy postęp duchowy.

Autor: O. Reginald Garrigou-Lagrange O.P.

Rok wydania: 2021

Stron: 328

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur:

Kuria Metropolitalna Warszawska, 21 czerwca 2021.

† Rafał Markowski

Bp Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej, Wikariusz Generalny

ks. dr Janusz Bodzon, Kanclerz

Zastanawiając się nad ukrytym życiem w Nazarecie i duchowym postępem Maryi w jego zaciszu, a także kontrastując z tym to, co świat nazywa postępem, jesteśmy zmuszeni skonkludować: ludzie nigdy nie mówili więcej o postępie, niż od czasu, gdy zaczęli lekceważyć jego najważniejszą formę: postęp duchowy.

Réginald Garrigou-Lagrange (1877-1964) jest nazywany wykładowcą św. Tomasza. Dominikanin, był profesorem dogmatyki i teologii duchowości na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Rzymie (Angelicum) przez 50 lat, do r. 1959.

Był zaufanym doradcą papieży: Benedykta XV (1914-1922), Piusa XI (1922-1939) i Piusa XII (1939- 1958), a także doradcą ds Świętego Oficjum za pontyfikatu Piusa XII.

Jako student Sorbony przekonał się, że nowożytni filozofowie nie oferują metod służących poznawaniu rzeczywistości. Właściwą do tego celu metodę znalazł u Arystotelesa. Podobnie jak Doktor Anielski – św. Tomasz z Akwinu – posługiwał się nią w swojej pracy badawczej. Napisał ponad 500 prac naukowych.

W niniejszym przekładzie z j.angielskiego większość tłumaczeń fragmentów Pisma Świętego i cytowanych dzieł została zaczerpnięta z Biblii Tysiąclecia (Wydanie IV, Pallottinum, Poznań). Jeśli tekst oryginalny tego wymagał, skorzystano z tłumaczenia Biblii autorstwa ks. Jakuba Wujka (1923, 1962). Większość cytatów z Summy Teologicznej św. Tomasza w tłum. o. Piusa Bełcha O.P. (Wydawnictwo Veritas, Londyn). W przypadku pozostałych dzieł, tam gdzie to było możliwe, wykorzystano dostępne przekłady na j.polski lub zastosowano przekład własny.

Oryginał w j. francuskim z r. 1948, wydawnictwa Editions du Cerf zawiera dodatkowy rozdział – Matka Boża a Francja. Nie uwzględniono go w niniejszym wydaniu ze względu na mniejszą wartość dla polskiego czytelnika.

Nabożeństwo do Matki Bożej Bolesnej z dzieł świętego Alfonsa Liguoriego oraz modlitwy do Matki Bożej Bolesne i homilia ojca Ventury o boleściach Matki Przenajświętszej

Wznowienie na podstawie wydania z 1900 roku

Wydanie zostało uwspółcześnione pod względem językowym bez ingerowania w zawartość merytoryczną. Fragmenty Pisma Świętego zostały zachowane bez zmian w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka.

Książka posiada aprobatę kościelną pochodzącą z 1899 roku.

Obraz na okładce: Peter Paul Rubens, Złożenie do grobu, ok. 1612 r.

ISBN: 978-83-68329-01-8

Oprawa: miękka

Format: B6

Liczba stron: 188

Fragment wstępu:

Całe przebłogosławione życie naszej Matki niebieskiej ubiegło wśród trosk, cierpień i boleści. „Jak róża, która wzrasta, rozwija się i zakwita wśród cierni — powiedział w objawieniu Anioł św. Brygidzie — tak przeczysta Boga naszego Rodzica wzrosła i żyła wśród cierpień i dolegliwości tego świata” (Serm. Aug. ad S. Brig. 6 Cap. 10). Gdyby nawet nie doznała w życiu żadnych innych cierpień, to już sama ta boleść, jakiej doznała, patrząc na śmierć i mękę Zbawiciela, była dostateczna, aby ją uczynić męczenniczką cierpliwości. Lecz Przenajświętsza Panna od chwili poczęcia w swoim przeczystym żywocie dzieciątka Jezus widziała Go na krzyżu, a wyrażając tę to myśl, św. Bonawentura powiedział, iż „Ukrzyżowana Ukrzyżowanego poczęła”.

Niemało przykrych kolei przebyła Matka Przenajświętsza w ucieczce do Egiptu i w czasie pobytu w tym obcym dla Niej kraju; a i po powrocie stamtąd, wiodąc ubogie życie w Nazarecie, także doznała różnych dolegliwości. Lecz Jej obecność na górze Kalwarii, gdy stojąc pod krzyżem, patrzyła na bolesną śmierć Pana Jezusa, zalała Jej serce morzem boleści i najcudowniej objawiła w Niej cnotę cierpliwości, z której w ciągu swojego życia w każdym cierpieniu ponawiała Bogu ofiarę. Stała podle krzyża Jezusowego Matka Jego (Jan XIX), mówi Ewangelia Święta. I wtenczas to przez zasługę swojej cierpliwości Maryja wszystkich nas porodziła w łasce Boskiej — powiada Albert Wielki: „porodziła nas synowi, współcierpiąc razem z Nim, i odtąd stała się Matką nas wszystkich”.

Książka opracowana „na wzór Naśladowania Chrystusa” przez jezuitę, ks. Alexandre de Rouville, została wielokrotnie przetłumaczona na język polski. Niniejsze wydanie niemal w całości opiera się na tłumaczeniu generała Towarzystwa Jezusowego, o. Tadeusza Brzozowskiego, z 1868 roku.

Autor: Alexandre Joseph de Rouville

Wybór dzieła przetłumaczonego przez jezuitę o. Brzozowskiego, podyktowany był faktem, że – mimo że nie jest to wydanie znacząco uwspółcześnione – wierniej oddaje oryginalne znaczenie jego treści i wymowę, a przez to jest zdolne poruszyć wolę czytelnika. Większość przekładów zawiera daleko idące zmiany i uproszczenia, kosztem wspomnianej wierności. Ponadto, treść niniejszego wydania jest znacznie bardziej zrozumiała nawet dla współczesnego czytelnika, dzięki klarownym wyjaśnieniom i trafnym sformułowaniom wykorzystanym przez o. Brzozowskiego.

W kilku miejscach mniej zrozumiałe zwroty zastąpione zostały odpowiednikami z wydania z r. 1857 (wyd. ks. Misjonarzy) oraz r. 1868 (tłum. ks. P. Matuszyńskiego – autora tłumaczenia Przedmowy do niniejszego wydania), i jedynie tam, gdzie było to konieczne dokonano uwspółcześnienia słów, z troską o zachowanie ich oryginalnego znaczenia.

Książka dostępna jest w wygodnym, nieco mniejszym formacie pozwalającym na częste sięganie do niej i korzystanie z niej jak z jednego z najlepszych modlitewników.

W wersji z oprawą twardą wyposażona jest także w zakładkę.

Rok wydania: 2020

Stron: 342

Format: 12,6×17,6

Oprawa: twarda / miękka

Imprimatur

10 listopada 1772 r., En Sorbonne, Signe, Asseline

Reimprimatur

30 kwietnia 1857 r, Warszawa, Regens C.G.V. Ferd. Dziaszkowski ; 19 marca, 1868 r., Przemyśl, Bp Antoni Józef.

W niniejszym wznowieniu wprowadzono nieznaczne zmiany: w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej oraz uwspółcześnienia słów.