Lista produktów marki Wydawnictwo Sióstr Loretanek

Paulina Jaricot urodziła się w bogatej rodzinie przemysłowców lyońskich. Rozpościerały się przed nią wielkie możliwości i szerokie perspektywy. W młodości założyła dzieło wspierania misji – dzisiejsze Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary – oraz popularne na całym świecie stowarzyszenie modlitewne – Żywy Różaniec. Stopniowo ścieżka jej życia stawała się coraz węższa. Umarła w nędzy, odarta ze znaczenia, wpływów, poparcia, przyjaźni, zapomniana i ogołocona. Dotarła jednak do ciasnej bramy życia z zapaloną lampą oliwną – rozpalonym miłością sercem, które całe tęskniło do Boga.

Dorota Krawczyk jest doktorem nauk humanistycznych w specjalności nauk o sztuce, autorką licznych publikacji naukowych i popularno-naukowych z dziedziny muzyki i religii oraz powieści biograficznych, m.in. o św. Janie od Krzyża (Jesień w Ubedzie) i bł. ks. Ignacym Kłopotowskim (Bez wytchnienia).

W tej książce nie waham się używać mocnego języka. Z pomocą pisarza i eseisty Nicolasa Diata, bez którego mało co byłoby możliwe i który od czasu powstania książki Bóg albo nic okazał się niezawodny, chcę czerpać natchnienie ze słowa Bożego, które jest jak miecz obosieczny. Nie bójmy się mówić, że Kościół potrzebuje dogłębnej reformy i że ta reforma dokonuje się przez nasze nawrócenie.

Wybaczcie, jeśli niektóre moje słowa wami wstrząsną. Nie chcę was usypiać uspokajającymi i kłamliwymi wypowiedziami. Nie zależy mi ani na sukcesie, ani na popularności. Ta książka to krzyk mojej duszy! To krzyk miłości do Boga i do moich braci. Wam, chrześcijanom, jestem winien jedyną prawdę, która zbawia. Kościół obumiera, gdyż pasterze boją się mówić w pełnej prawdzie i jasności. Boimy się mediów, boimy się opinii, boimy się naszych własnych braci! Dobry pasterz oddaje życie za owce. (…)

Często słyszę pytanie: co mamy robić? Kiedy zagraża podział, trzeba umacniać jedność. Nie ma ona nic wspólnego z duchem korporacji, jakich wiele na świecie. Jedność Kościoła ma źródło w Sercu Jezusa Chrystusa. Musimy trwać tuż przy nim, w nim. To Serce, które zostało otwarte włócznią, abyśmy mogli się w nim schronić, będzie naszym domem. – Kard. Robert Sarah –

kard. Robert Sarah – urodzony 15 czerwca 1945 roku w Ourous w Gwinei. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat z rąk biskupa Raymonda-Marie Tchidimbo. 13 sierpnia 1979 roku został mianowany przez Jana Pawła II biskupem diecezji Konakry. W chwili przyjęcia święceń biskupich był najmłodszym biskupem rzymskokatolickim na świecie. Jako zawołanie biskupie wybrał zdanie Sufficit tibi gratia mea (Wystarczy ci mojej łaski).

Nicolas Diat – pisarz, autor monograficznej publikacji o pontyfikacie Benedykta XVI. Jego trzy pierwsze książki: L’Homme qui ne uoulait pas etre papę („Człowiek, który nie chciał być papieżem”, wyd. Albin Michel, 2014; Pluriel, 2018) oraz Bóg albo nic (Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2016) i Moc milczenia: przeciw dyktaturze hałasu (Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2017), napisane wspólnie z kardynałem Robertem Sarahem, odniosły sukces czytelniczy i spotkały się z niezwykle przychylnym przyjęciem krytyki. Wszystkie zostały przełożone na wiele języków.

Joseph Ratzinger – urodził się 16 kwietnia 1927 roku w Marktl (Niemcy). Od 19 kwietnia 2005 roku do 28 lutego 2013 roku był 265. najwyższym zwierzchnikiem Kościoła Rzymskokatolickiego jako Papież Benedykt XVI.

kard. Robert Sarah – urodzony 15 czerwca 1945 roku w Ourous w Gwinei. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat z rąk biskupa Raymonda-Marie Tchidimbo. 13 sierpnia 1979 roku został mianowany przez Jana Pawła II biskupem diecezji Konakry. W chwili przyjęcia święceń biskupich był najmłodszym biskupem rzymskokatolickim na świecie. Jako zawołanie biskupie wybrał zdanie Sufficit tibi gratia mea (Wystarczy ci mojej łaski).

Teksty prezentowane w książce „Służyć Prawdzie Rekolekcje Kapłańskie” są owocem pracy oraz refleksji, które kardynał Sarah ofiarował kapłanom w trakcie rekolekcji w lutym 2020 roku. Był to czas dzielenia się wiarą oraz głębokim i osobistym kapłańskim doświadczeniem.

W swoich rozważaniach autor proponuje klasyczną drogę ascezy w odniesieniu do życia kapłańskiego. Dziś jest to już niestety droga prawie zapomniana, mówi się o niej niewiele albo zupełnie pomija ją milczeniem. Czy kapłan może żyć bez osobistej, ciągłej i solidnej ascezy? Według kardynała Sarah, tak jak według wszystkich ludzi głęboko uduchowionych z minionych epok, jest to niemożliwe. Posługa kapłańska wywiera zbawienny i głęboki wpływ na życie osobiste i apostolat tylko wówczas, gdy pełni ją ktoś, kto ze swym stanem życia, przeżywanym w łasce i odpowiedzialności, łączy stosowną ascezę. (…)

Ale czym jest ascetyka? Czym jest asceza? Jest to osobista droga oczyszczenia, medytacji, pokuty, modlitwy, umartwienia, wyrzeczenia, intelektualnej i moralnej dyscypliny, ciągłej rewizji życia, wewnętrznego wzrastania. Słowem, jest to po prostu droga życia, wewnętrzny rozwój mający na celu pełne upodobnienie się do Chrystusa…

o. Vincenzo Nuara OP

kard. Robert Sarah urodził się 15 czerwca 1945 roku w Ourous (Gwinea). Sakrę biskupią otrzymał 8 grudnia 1979 roku jako najmłodszy biskup na świecie. Do godności kardynalskiej został wyniesiony przez papieża Benedykta XVI w 2010 roku. W latach 2014–2021 pełnił funkcję prefekta Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W kwietniu 2021 roku papież Franciszek mianował go członkiem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich.

Wydawnictwo Sióstr Loretanek opublikowało dotychczas następujące książki autorstwa kard. Roberta Sarah: W drodze do Niniwy (2017), wydane wspólnie z Nicolasem Diatem Bóg albo nic. Rozmawa o wierze (2016), Moc milczenia. Przeciw dyktaturze hałasu (2017), Wieczór się zbliża i dzień już się chyli (2019), a także wydaną wspólnie z Benedyktem XVI Z głębi naszych serc (2020).

Rycerze, królowie i królowe, damy dworu, pustelnicy, marynarze, rozbójnicy, a nawet… święci i Aniołowie. Tacy są bohaterowie tych opowieści. Ciekawe historie przeniosą czytelnika w świat, którego już nie ma. Warto się z nim zapoznać. Książka „Matusowe opowieści Część I” to wymarzony prezent nie tylko dla dziecka, ale dla całej rodziny.

Ciężkie chmury pędziły jedna na drugą, tak że po chwili całe niebo zrobiło się granatowe. Spokojne fale przypływu, które dotąd łagodnie niosły stateczek, wzburzyły się, zamieniając się w ogromne bałwany. Płachty wody przelewały się przez pokład, przewracając żeglarzy uwijających się przy zwijaniu żagli. (…) Tylko bosman, który niejedną burzę przeżył na swoim galeonie, nie stracił zimnej krwi. Dopadł steru, odepchnął chłopaka, który dopiero przyuczał się do tej roboty, i nie zważając na strugi słonej wody zalewającej mu twarz, skierował żaglowiec ku najbliższej przystani. Zresztą cóż miałoby im grozić? Nie bez powodu na dziobie okrętu umieścili figurkę Maryi z Dzieciątkiem Jezus. Nazywali ją Gwiazdą Morza, jak i swój galeon. Już nie raz ochroniła ich od podobnych nieszczęść. Tylko że ta burza była jakaś dziwna. Bosman walczył z żywiołem, ale co i rusz odrzucało ich na pełne morze. W pewnej chwili zamknął oczy z przerażenia. Szła na nich fala dwukrotnie większa od statku. – Matko, ratuj! – krzyknął i zacisnął powieki.

Książka „Matusowe Opowieści Część II” zawiera bajki, w których wątki historyczne i religijne zostały ubogacone elementami fantazji dziecięcego świata. Ten literacki zabieg sprawia, że do opowieści wraca się w każdym wieku. Bogate ilustracje wplecione w historie, niby bajkowe, nadają im autentyczność. Ta książka to wspaniały podarunek dla każdego dziecka.

Gdy trąbka zagrała, Tatarzy na dole zadarli głowy do góry. Słońce błysnęło w złocistej trąbce, a hejnał brzmiał jak okrzyk zwycięskiej pieśni. Zobaczyli go i zaczęli sobie pokazywać, a trębacz grał, unosząc twarz i trąbkę ku niebu. I już prawie kończył melodię, gdy jeden z Tatarów chwycił wielki łuk, założył strzałę, naciągnął cięciwę i wymierzył. Świsnęła strzała i trafiła w trębacza. Jedni mówili, że w serce, a inni, że w gardło. Melodia się urwała, jakby nagle zgasła. Tatarzy z płonącymi pochodniami obiegali już dookoła drewniany kościół, podpalając go. Buchnęły płomienie, a potem dym uniósł się ku niebu jakby w ślad za duszą odważnego trębacza, który już chyba patrzył w najpiękniejszą twarz Maryi, dla której tu grał i żył.

Jeśli chcecie się dowiedzieć, co było dalej, koniecznie zajrzyjcie do książki. Znajdziecie w niej wiele ciekawych opowieści.

Czy można wygrać bitwę, modląc się na różańcu? – to pytanie Autorka kieruje do każdego z nas, a szczególnie do najmłodszych. – Przeczytaj tę książkę, a przekonasz się, że wielkie zwycięstwa pod Lepanto, Chocimiem, Lwowem, Wiedniem, pod Warszawą w 1920 roku i inne zostały odniesione dzięki szczególnej interwencji Królowej Różańca Świętego. Zobaczysz, że różaniec jest potężną bronią w walce z każdego rodzaju złem. (…)

Drodzy młodzi Przyjaciele! Chciałabym poprzez te opowiadania zachęcić was, abyście wstąpili do armii Zwycięskiej Królowej. Życzę wam i sobie takiej wiary i ufności, byśmy mogli doświadczać wciąż na nowo, że nie ma problemu, którego nie dałoby się rozwiązać przez różaniec.

Publikację wzbogacają ilustracje Jana Molgi i Tadeusza Molgi.

Do książki dołączona jest płyta CD (audiobook mp3) zawierająca utwory;

1. Najpotężniejsza broń (12:54 min)

2. Jak zostać rycerzem Maryi? (11:38 min)

3. Ważny rozkaz Królowej (12:51 min)

4. Czy dzisiaj Polska jest „przedmurzem chrześcijaństwa”? (9:34 min)

5. Cud nad Wisłą (10:53 min)

6. Odpowiedź Królowej (10:20 min)

7. Największe zwycięstwo różańcowe (11:25 min)

Czyta Maciej Rayzacher.

„Twoja Pierwsza Komunia Święta jest dla ciebie najważniejszą sprawą z całego życia” — pisze Autor — i podpowiada dzieciom, jak najlepiej przygotować się do tego wydarzenia. Dzięki lekturze tej książeczki mały Czytelnik może przeżyć wspaniały czas duchowego wzrostu. Pewne dziecko, przygotowane w podobny sposób, na pytanie, co to jest niebo, powiedziało: „Niebo to jest Pierwsza Komunia Święta, która się nigdy nie kończy”.

Wspo­mnie­nia o Je­zu­sie, wy­ry­te w du­szy Ma­ryi, to­wa­rzy­szy­ły Jej w każ­dej oko­licz­no­ści, spra­wia­jąc, że po­wra­ca­ła my­ślą do róż­nych chwil swe­go ży­cia obok Sy­na” – pi­sał św. Jan Pa­weł II. Gdy w pierw­sze so­bo­ty mie­sią­ca za­cznie­my do­trzy­my­wać to­wa­rzy­stwa Bo­żej Mat­ce w roz­wa­ża­niu ta­jem­nic ró­żań­ca, wej­dzie­my na dro­gę du­cho­wo­ści Jej Nie­po­ka­la­ne­go Ser­ca. Za­war­te w tej książ­ce roz­my­śla­nia o. Sta­ni­sła­wa Prze­pier­skie­go OP mo­gą spra­wić, że kwa­drans przy Nie­po­ka­la­nym Ser­cu Ma­ryi sta­nie się dla nas głę­bo­kim mo­dli­tew­nym prze­ży­ciem.

Podczas objawienia 13 lipca 1917 r. w Fatimie Matka Boża powiedziała dzieciom – Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie: „Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Żeby je ratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”.

10 grudnia 1925 r. w Pontevedra w Hiszpanii objawiła się siostrze Łucji Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniem otoczone serce. Dzieciątko powiedziało:

Miej współczucie z Sercem twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie wciąż je na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał.

Potem Maryja powiedziała:

Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.

W folderze „Nabożeństwo Pięciu Pierwszych Sobót Miesiąca” znajdziesz praktyczne wskazówki które z pewnością pomogą Ci w owocniejszym jego odprawieniu.

Gdy Lucia zobaczyła oblicze Naszej Kochanej Pani, które według jej dokładnych wskazówek odtworzył młody artysta, potrząsnęła tylko głową i powiedziała: „Ona była taka, a przecież nie taka! Ona była światłem, światłem, światłem!”.

Gdy wiele lat później w swej cichej celi spisywała te wizje, czuła się śmiertelnie nieszczęśliwa, gdyż niewypowiedzialnego, po prostu, nie da się powiedzieć. To, co się wydarzyło w Fatimie, pozostaje w niedostępnym świetle Nieba.

Niemoc wypowiedzenia niewypowiedzialnego towarzyszyła mi przy pisaniu tej książki. Może jednak, drogi Czytelniku, uda ci się duszą pojąć cud łaski, która także dla ciebie spłynęła ze złotego nieba Portugalii.

Książka Dar Fatimy Odczytać na nowo orędzie Marki Bożej – to zapis spotkania z ks. prof. Tadeuszem Guzem podczas promocji książki: ,,Niebo jest silniejsze od nas”. Płyta zawiera pełny tekst książki „Niebo jest silniejsze od nas. Opowieść fatimska”. Czyta: Halina Łabonarska Format nagrania: mp3 Czas całkowity: 7 godzin i 38 minut Muzyka, realizacja nagrania i montaż dźwiękowy: Piotr Łabonarski.

Gdy Lucia zobaczyła oblicze Naszej Kochanej Pani, które według jej dokładnych wskazówek odtworzył młody artysta, potrząsnęła tylko głową i powiedziała: ,,Ona była taka, a przecież nie taka! Ona była światłem, światłem, światłem!”. Gdy wiele lat później w swej cichej celi spisywała te wizje, czuła się śmiertelnie nieszczęśliwa, gdyż niewypowiedzialnego, po prostu, nie da się powiedzieć. To, co się wydarzyło w Fatimie, pozostaje w niedostępnym świetle Nieba. – fragment ze wstępu –

Ta mała książeczka, w formie audiobook’a, mówi o nowym świętym Kościoła katolickiego. Przedstawia życie świętego ojca Damiana de Veuster, zakonnika i misjonarza ze Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi, który powszechnie jest znany jako „ojciec Damian z Molokai”.

11 października 2009 roku, w bazylice Świetego Piotra w Rzymie, papież Benedykt XVI ogłosił Damiana de Veuster świętym Kościoła katolickiego. Jak to się stało, że prosty syn flamandzkiego gospodarza stał się świętym apostołem trędowatych na Molokai?

Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (…)

Litania loretańska jest nie tylko szkołą pobożności maryjnej, lecz także prawdziwym traktatem o misterium Kościoła. (…) Prosząc: „Módl się za nami”, pozwalamy im – Maryi i Kościołowi – zanosić nasze modlitwy wprost do Zbawiciela. Dzięki temu pośrednictwu modlitwa warg staje się kontemplacją tajemnic zbawczych.