Duchowość Maryjna

William G. Most

Książka Maryja Współodkupicielka ma dwie zasadnicze części. Pierwsza z nich analizuje miejsce Maryi w dziele odkupienia, od pierwszej obietnicy Odkupiciela w raju do roli Matki Bożej przy drugim przyjściu Chrystusa na końcu świata. Ta część dogmatyczna opiera się głównie na dogłębnej analizie najnowszych papieskich oświadczeń dotyczących miejsca Maryi w całym planie odkupienia. Główny nacisk i uwaga zostają położone na tych prawdach, które są najmocniej związane z rozwojem zdrowej duchowości maryjnej. W drugiej części książki autor analizuje ogólne zasady życia duchowego, wyjaśniając je w sposób, który pokazuje, że Maryja jest naszym wzorem oraz stałą towarzyszką i wsparciem. Rozdziały tej części czerpią głównie z dzieł św. Tomasza z Akwinu, św. Franciszka Salezego, św. Jana od Krzyża, św. Teresy z Avili, św. Teresy z Lisieux, św. Ludwika de Montfort oraz z najlepszych dzieł teologów pierwszej połowy XX w. W rozdziałach tych omówiona jest istota wzrostu duchowego, cnoty stwarzające przestrzeń dla miłości: pokora i umartwienie, podstawowe etapy rozwoju modlitwy myślnej oraz środki łaski, przede wszystkim Msza św. i sakramenty, a także Różaniec i szkaplerz oraz akt całkowitego poświęcenia się Maryi. Autor prezentuje także sugestie dotyczące tworzenia prywatnej maryjnej reguły życia. Tak przeżywane nabożeństwo do Matki Bożej ma na celu poprowadzenie nas przez Jej Niepokalane Serce do Najświętszego Serca Jej Syna.

„Wielu pisarzy, przedłożywszy szczegółową prezentację podstawowych zasad duchowych i ich zastosowania, zachęca nas, abyśmy dali Maryi istotne miejsce w naszym osobistym życiu duchowym. Nie jest jednak łatwo znaleźć dzieła, które faktycznie pokazują szczegółowo i w sposób praktyczny, w jaki sposób to uczynić, jak zapewnić Maryi wpływ na podstawową strukturę naszego życia duchowego. W niniejszej książce staramy się zaspokoić tę potrzebę: rozważamy wiele trudnych, acz praktycznych problemów i szukamy dla nich rozwiązania. Dlatego mamy nadzieję, że książka będzie pomocna dla wielu współczesnych ludzi dobrej woli, którzy szczerze pragną rozwijać się duchowo, a którzy nie wiedzą dokładnie, jak sobie z tym poradzić” (fragment przedmowy).

Ksiądz William George Most (1914–1999), amerykański nauczyciel akademicki, autor 12 książek i szeregu artykułów z dziedzin biblistyki, mariologii oraz gramatyki łacińskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1940 r. i od tegoż roku, przez kolejne 40 lat, wykładał łacinę i grekę, a następnie także przedmioty teologiczne na katolickiej uczelni Loras College w Dubuque w stanie Iowa. Był kierownikiem duchowym wielu swoich studentów. Dociekania teologiczne oraz praktyka duszpasterska doprowadziły ks. Mosta do szczególnego zainteresowania się tematyką roli Maryi w dziele odkupienia oraz w codziennym życiu katolika. Starał się włączyć w swoje nauczanie przesłanie Matki Bożej z Fatimy, które rozpoznał jako kluczowe dla duchowości współczesnych czasów. Swoje kapłaństwo poświęcił Niepokalanemu Sercu Maryi. Jako nauczyciel akademicki ks. Most prowadził koło naukowe w dziedzinie mariologii. Jego notatki z zajęć ze studentami w ramach koła stały się zalążkiem dla niniejszej książki.                                                    

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 280

Oprawa: miękka, klejona

Format: 16,5 cm x 23,5 cm

Niniejsza książka jest efektem pracy badawczej ojca Armstronga. W oparciu o wnikliwą analizę dokumentów i pism św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, autor przedstawia znaczenie Najświętszej Maryi Panny w życiu świętej. Pozwala mówić Teresie, prezentując fakty oraz jej własne słowa, samemu usuwając się w cień. W ten sposób zwraca uwagę na faktyczne życie, formację i nauczanie Teresy; stopniowe poznawanie przez nią Maryi – a w efekcie gorącą, bezwarunkową, dziecięcą miłość do Matki Bożej. Czytelnik znajdzie odpowiedź na pytanie o to, co Teresa otrzymała jeśli chodzi o poznanie Maryi, bezpośrednio od Niej jak i przez inne osoby i środki, oraz co zrobiła z tym, co otrzymała, na jej – w istocie maryjnej – „Małej Drodze”. Czyta się łatwo, autor posługuje się prostym językiem.

Książka może pomóc poznawać Matkę Bożą i naszą oraz lepiej zrozumieć i praktykować codzienną współpracę z Pośredniczką wszystkich łask; „bardziej Matką niż Królową”.

Autor: Christopher R. Armstrong J.C.D., S.T.D.

Rok wydania: 2023 (z nową okładką luty 2024)

Stron: 280

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Kuria Metropolitalna Warszawska

25.01.2023/Nr 196/D/2023

† Rafał Markowski

Bp Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej, Wikariusz Generalny

ks. dr Janusz Bodzon, Kanclerz

Ostatnie spisane słowa św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza podsumowują rolę Maryi w jej życiu. W dniu urodzin Maryi, 8 września 1897 r., Teresa drżącą ręką napisała na odwrocie obrazu Matki Bożej Zwycięskiej, na którym przykleiła kwiatek zerwany z muru ogrodu Les Buissonnets przez pana Martina, następujące słowa: „O Marie, si j’étais la Reine du Ciel et que vous soyez Thérese, je voudrais etre Thérèse afin que vous soyez la Reine du Ciel.” (O Maryjo, gdybym była Królową Nieba, a Ty małą Teresą, chciałabym być Teresą, abyś Ty mogła być Królową Nieba). [Fragment]

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie………………………………………………………………….5

Rozdział I Wybrana chronologia……………………………………….11

Rozdział II Co św. Teresa otrzymała, jeśli chodzi o Najświętszą Maryję Pannę?…………….43

Część I.

Dzieciństwo: przezwyciężenie miłości własnej…………………….45

Jej ojciec: rozróżnienie tatusia od „Tatusia-Boga”…………………47

Łaska nawrócenia w Boże Narodzenie………………………………..50

Dwie Matki Teresy: Pani Martin i Paulina…………………………..54

Paulina…………………………………………………………………………..59

Uśmiech Matki Bożej………………………………………………………..60

Dziwna choroba……………………………………………………………….62

Najświętsza Panna wydała mi się piękna……………………………..63

Na dnie duszy…………………………………………………………………..64

W Notre Dame des Victoires……………………………………………..65

Część II.

Znaczenie innych w formowaniu dusz………………………………..69

Niedziela z ojcem………………………………………………………………70

Paulina…………………………………………………………………………….70

Maria……………………………………………………………………………….73

Celina………………………………………………………………………………74

Towarzysze dzieciństwa……………………………………………………..75

Książki……………………………………………………………………………..76

Próby wstąpienia do Karmelu……………………………………………77

Karmel…………………………………………………………………………….79

Zewnetrzna pobożność Maryjna Teresy: cechy szczególne……81

Karmel: Totus marianus est……………………………………………….86

Pod Zasłoną Najświętszej Panny…………………………………………90

Ukryta……………………………………………………………………………..92

„Boska Róża”…………………………………………………………………..95

Rozdział III. Co św. Teresa zrobiła z tym, co otrzymała w odniesieniu do Maryi?……………99

Część I.

Mała Droga i Akt Ofiarowania Miłości Miłosiernej…………..101

Rekopis B: List Teresy do s. Marii od Najświętszego Serca….104

Elementy Małej Drogi zawarte w rekopisie B…………………….106

Mała Droga (dziecięctwa): cechy Maryjne…………………………110

Jego Miłosierdzie: Kontekst Małej Drogi………………………….111

Boska łaskawość……………………………………………………………..112

Dziecięctwo duchowe……………………………………………………..114

Zdanie się……………………………………………………………………….116

Cierpienie………………………………………………………………………118

Cnoty ukryte………………………………………………………………….121

Część II.

Życie Teresy: Rekopis C………………………………………………….123

Dojrzałość………………………………………………………………………124

Sakrament Jedności…………………………………………………………125

Modlitwa……………………………………………………………………….127

Wiara…………………………………………………………………………….127

Miłość……………………………………………………………………………128

Jej ostatni wiersz, o Maryi (maj, 1897)………………………………131

Strofa pierwsza i druga…………………………………………………….132

Strofy trzecia i czwarta…………………………………………………….140

Strofa piąta…………………………………………………………………….143

Strofy szósta, siódma i ósma…………………………………………….145

Strofa dziewiąta i dziesiąta……………………………………………….150

Strofy jedenasta, dwunasta i trzynasta……………………………….153

Strofa czternasta, pietnasta i szesnasta……………………………….158

Strofy siedemnasta i osiemnasta……………………………………….164

Strofy dziewiętnasta, dwudziesta, dwudziesta pierwsza i dwudziesta druga……….166

Strofa dwudziesta trzecia…………………………………………………173

Strofy dwudziesta czwarta i dwudziesta piąta…………………….175

Rozdział IV……………………………………………………………………181

Słowa i Pisma św. Teresy………………………………………………….183

Teresa a oczyszczająca, oświecająca i jednocząca droga życia duchowego…….186

Droga oczyszczająca Teresy………………………………………………187

Oświecająca droga Teresy…………………………………………………189

Ucząc się śpiewać…………………………………………………………….190

Wyśpiewując Magnificat…………………………………………………192

Jednocząca droga Teresy…………………………………………………..194

Oryginalność Teresy (powrót do źródeł)…………………………………………197

Tytuły nadane naszej Matce Maryi przez Leona XIII i Terriena…………………..198

Leon XIII………………………………………………………………………199

Jean-Baptiste Terrien……………………………………………………….201

Główne autorytety dot. pism Teresy…………………………………203

Pełnienie woli Bożej………………………………………………………..204

Przypisy……………………………………………………………………..207

Wykaz skrótów………………………………………………………………255

Wybrane pozycje literaturowe…………………………………………259

o. Bernard od Matki Bożej OCD – Najboleśniejsza

Jak miłe jest Panu Jezusowi rozważanie cierpień Jego Najukochańszej Matki wiedzą Ci, którzy czytają żywoty świętych, którym Rabbuni zechciał to objawić. O. Bernard od Matki Bożej niezwykle subtelnie i delikatnie prowadzi nas przez życie Najświętszej Panienki pokazując tajemnice Jej boleści i cierpień w wydarzeniach.

Oddajmy mu głos:

By się zbliżyć do Serca Najboleśniejszej, odczuć głęboko Jej udręczenie, nie tyle trzeba dociekań i rozumowania, ile raczej prostoty i uczuć dziecka. Gdy myślę o Matce Najboleśniejszej, przypomina mi się zawsze jedna scena z lat dziecięcych.

Była któraś z niedziel Wielkiego Postu. Moja matka czytała dużą, starą książkę. Po dłuższej chwili, widząc, że patrzy z wielką uwagą na jakiś obrazek, zbliżyłem się. Był to obrazek Matki Bożej Bolesnej. Z oczu Matki Najświętszej spływały łzy, siedem wyrazistych mieczy przeszywało Jej Serce.

– „Bardzo Matka Boża cierpiała?” – zapytałem.

–„Choćbyś ty, dziecko, nie wiem jak cierpiało, nie będzie to ani kropelką w porównaniu z Jej boleściami. Zabrali Jej jedyne Dziecko i ukrzyżowali, a Ona biedna musiała patrzeć na Jego śmierć…”

Z oczu mojej matki popłynęły łzy.

To było najwymowniejsze. Upłynęło kilkanaście lat od tej chwili. Słyszałem wiele kazań o Matce Boskiej Bolesnej, czytałem różne książki o Niej, lecz drugiej, równie wymownej lekcji o cierpieniach Maryi nie napotkałem. To była jedyna lekcja, lekcja mojej prostej, nieuczonej matki. /o. Bernard od Matki Bożej

W tekście korzystano z wydania z 1939 roku (NIHIL OBSTAT L. 659/36).

Pełne wydanie dwutomowego, oryginalnego dzieła Henryka Lasserre nt. Objawień Maryi w Lourdes w tłumaczeniu ks. Bp Witolda Czeczotta. Pomocne w poznawaniu Matki Bożej i planów Opatrzności, a także służące roztropnemu badaniu objawień w obecnych czasach. Studium wydarzeń, jakie miały miejsce w tym czasie w Lourdes pomaga zrozumieć na czym polega w praktyce triumf Niepokalanego Serca Maryi, przywracający Boży porządek w umysłach i sercach – oraz działaniach ludzi. Książka jest także znakomitym przewodnikiem w rozeznawaniu duchowym.

Autor: Henri Lasserre

Rok wydania: 2021

Stron: 408

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Datum Petropoli die 28 Januarii 1914.

Archiepiscopo Metropolitano

† Joannes Cieplak

Episcopus Suffraganeus

s. Secretarius V. Płoskiewicz

„Dotąd przygotowywała się książka Lasserra do wydrukowania, jednak różne przeszkody techniczne i podatkowe nie pozwoliły jej wydać. Teraz prawdopodobnie będziemy mogli to robić. Przez takie książki wiele można dobrego zrobić. W Grodnie, pamiętam, gdy dałem tę książkę do przeczytania jednej rodzinie, to później zupełnie zaczęła inaczej żyć”. Św. Maksymilian Maria Kolbe

Objawienia Matki Bożej w Lourdes oraz uzdrawiające źródło, które się tam pojawiło, wskazywały na rzeczywiste i ponadczasowe źródło zdrowia i uzdrowienia z wszelkich braków, chorób, tj. łaskę, której Ona udziela chętnym w Jej Świętym Kościele.

Książka pełna prawdy, miłości, dobroci i słodyczy: Niepokalane Serce Maryi.

Ugruntowane w nauczaniu Doktora Anielskiego rozmyślania na miesiąc Maryi, poświęcone Jej Niepokalanemu Sercu, według wielkiego miłośnika Niepokalanej, św. Alfonsa. Obejmują zagadnienia: Stworzenie Serca Maryi, Uświęcenie Serca Maryi, oraz Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy Wcielenia; omówiono także szlachetność i dobroć Serca Maryi.

„Pan Bóg postanowił; iż Serce macierzyńskie będzie źródłem zbawienia; nie dla jednej duszy, lecz dla wszystkich.”

Autor: wg Św. Alfons M. Liguori

Rok wydania: 2024

Stron: 180

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Dr. J. Tobiasiewicz

Cenzor

Kraków dnia 19 listopada 1913.

X. Adam Stefan.

L. 8302/3

L. S.

„Kościół św. do Maryi stosuje trzy następujące z księgi Ekleziastyka ustępy. W e m n i e w s z e l k a ł a s k a d r o g i i p r a w d y. W s z e l k a ł a s k a; więc, jeśli wszelka łaska znajduje się przy Maryi, choćbyśmy nie wiem jak szukali gdzie indziej, nie znajdziemy jej.”

„M a r y j a m n i e k o c h a. O! niewypowiedziane szczęście! Królowa nieba kocha mnie! Gdybym w sercu moim pomieścił miłość wszystkich matek dla swych dzieci, wszystkich oblubieńców dla swych oblubienic, wszystkich dzieci dla swych rodziców; gdybym kochał za wszystkich ludzi, miłość moja byłaby olbrzymią, prawie niezmierzoną; ale czymże byłaby w porównaniu miłości Maryi dla mnie? c i e n i e m.”

„Ta czuła matka zdaje się mówić do wszystkich: Dzieci moje, jeśli na rozdrożu między czasem a wiecznością od burz tego świata zginąć nie chcecie, pójdźcie do mnie; jestem bowiem 1) waszą Arką, 2) waszym Sternikiem i 3) Gwiazdą waszą. Pod opieką moją nie zginiecie. — Zastanówmy się nad tymi porównaniami tak często w pismach Ojców św. i Doktorów Kościoła św. używanymi.”

„Dla człowieka zawsze tu na ziemi nieszczęśliwego i cierpiącego, miłosierdzie tak jest pożądanym i słodkim, iż poganie nawet miłosierdziu ołtarze stawiali i czcili je jako bóstwo. My robić tego nie potrzebujemy; Maryja jest Matką miłosierdzia.

Maryja jest jakoby wcielonym w sercu matki miłosierdziem Boskim, iżby tym dostępniejszym było dla ludzi.”

„Święta Dziewico! nikt bez Ciebie Boga nie zna. Nikt bez Ciebie zbawionym być nie może. Nikt bez Ciebie, Matko i Panno, niebezpieczeństw tego życia nie ujdzie. Nikt bez Ciebie, łaski pełna, od Boga żadnego nie otrzyma daru.” (Św. German) [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian (końcówek – em – ym, je – i: swojemi – swoimi, Twojem – Twoim, w niektórych miejscach y-i), słów: Marya – Maryja, Maryi/Maryję, ona – ta, wiele – ile, z tamtąd/ z pod – stamtąd/ spod, fundamenta – fundamenty, kędy – gdzie, okrom – oprócz, dobiedz – dobiec, pomódz – pomóc, najprzód – najpierw, tłomaczy – tłumaczy oraz Jonatasa – Jonatana (być może błędy drukarskie), zeszedł – zszedł, nizko – nisko, będzież – będziesz, róść – rosnąć, znaleść – znaleźć, możebne – możliwe (w 1 miejscu), wyrozumiała – zrozumiała, przycisła/przyciągła – przycisnęła/przyciągnęła, udarował – obdarował, uwiniętym – owiniętym, siedm – siedem, dawam/stawam – daję/staję, oczów – oczu, uważajcie – rozważajcie (w 1 miejscu), przedobrażenie – wyobrażenie, napisano – napisane, trzechletnie – trzyletnie, większą połowę – więcej niż połowę (w 1 miejscu), jedno – tylko.

Uspójniono pisownię łączną i rozłączną, wielką i małą literą.

Książka zawiera 26 rozdziałów – czytań o Matce Bożej. Autor omawia w nich poszczególne przymioty Macierzyństwa Maryi i sposób, w jaki troszczy się Ona o swoje dzieci. W każdym czytaniu podane są przykłady z życia konkretnych ludzi. Celem dzieła jest wyjaśnienie słów Chrystusa wypowiedzianych na Kalwarii: Oto Matka twoja, a także pozostałej części Jego testamentu: Oto syn Twój.

Autor: Kazimierz Riedl

Rok wydania: 2019

Stron: 176

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

E. Curia Principis Episcopi

Cracovie, die 13 Novembris 1923;

Bp Adam Stefan Sapieha

Cracovie, die 31 Juli 1906;

J. Kard. Puzyna

Książeczka ta zawiera w sobie czytania o Najświętszej Pannie Maryi.

Ja znam dobrze twoją wielką cześć i szczerą miłość ku tej Błogosławionej Dziewicy i Matce Bożej. Ale że twoja miłość polega często tylko na uczuciu, bez dokładnego poznania tej Królowej nieba i ziemi, i dlatego ze czcią i miłością Maryi łączysz błędy, a nawet grzechy, które nie tylko się nie zgadzają, ale nawet wręcz tej czci i miłości się sprzeciwiają; dlatego Ci najmilszy tę książeczkę podaję, abyś dokładniej poznał Maryję, tem goręcej Ją umiłował, z tem większą ufnością do Niej się garnął w potrzebach duszy i ciała, a wreszcie, abyś jeszcze usilniej starał się Jej podobać twojemi cnotami.

A ponieważ Pan Jezus cały nasz stosunek do Maryi, a Maryi do nas zawarł w słowach na krzyżu wyrzeczonych: Oto Matka twoja: więc też i ja idąc za Panem Jezusem postanowiłem te Jego najsłodsze dla nas słowa wziąć za przedmiot tych czytań. Z tych słów Boskich wyprowadziłem odpowiednie wnioski i starałem się na przykładach okazać, jak Najświętsza Dziewica spełnia wybornie zadanie i obowiązki macierzyńskie względem nas, abyśmy i te drugie słowa Pana Jezusa: Oto syn twój, jako niezbędny względem Maryi obowiązek spełnili.

[Z przedmowy Autora]

Niniejsze wydanie powstało w oparciu o dzieło z r. 1906, z uzupełnieniami z r. 1923 (z wydania z r. 1923 pochodzi tekst stron 17-18 oraz uwspółcześnienia niektórych wyrazów).

Książka Matki Marii Assunty FI to wyjątkowo dojrzałe i odważne dzieło napisane przez kobietę-teologa w habicie. Czytelnik od pierwszych jej stron doceni z pewnością wyrazistość podejścia i kompletność myśli Autorki, a także przejrzysty i wyrafinowany styl chrześcijańskiego rozumowania znajdującego swe źródło w modlitwie i uważnym wsłuchaniu się w głos Boga. Takie książki nie powstają przy biurku, ale na kolanach przed Chrystusem i Jego Przecudowną Matką.

Temat podjęty w książce wymaga odwagi i pokory. I choć trudno ocenić z boku występowanie w kimś akurat tego zestawu zalet – pomimo że lubią one podróżować w parze – należy go zakładać w samym wyborze zagadnienia Maryi jako Współodkupicielki i Wszech-Pośredniczki Łask. Podejmowanie refleksji na ten temat oceniane bywa przez niektórych jako spacer po polu minowym. Zwłaszcza, że łatwo jest być dziś posądzonym o tak zwany „mariologiczny maksymalizm” – cokolwiek miałby on oznaczać – traktowany wręcz za rodzaj „myślozbrodni” w niektórych środowiskach, zwłaszcza tych przesiąkniętych dyktaturą dialogizmu i ekumenicznej poprawności.

W książce Matki Marii Assunty FI, dzięki odwołaniu się do wielu myślicieli katolickich, zwłaszcza bł. Jana Dunsa Szkota i św. Maksymiliana Kolbego, tytuł Współodkupicielki jest wywiedziony z dogłębnej analizy dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Katechizm Kościoła Katolickiego uznaje, że dogmat o Niepokalanym Poczęciu jest związany z przekazaną przez Ojców prawdą o Maryi jako nowej Ewie. To powiązanie prowadzi do zrozumienia roli Dziewicy w Odkupieniu, w świetle wyższości nowego Stworzenia nad pierwszym.

Fragment wstępu ks. prof. dr. hab. Roberta Skrzypczaka

Książka Dar Fatimy Odczytać na nowo orędzie Marki Bożej – to zapis spotkania z ks. prof. Tadeuszem Guzem podczas promocji książki: ,,Niebo jest silniejsze od nas”. Płyta zawiera pełny tekst książki „Niebo jest silniejsze od nas. Opowieść fatimska”. Czyta: Halina Łabonarska Format nagrania: mp3 Czas całkowity: 7 godzin i 38 minut Muzyka, realizacja nagrania i montaż dźwiękowy: Piotr Łabonarski.

Gdy Lucia zobaczyła oblicze Naszej Kochanej Pani, które według jej dokładnych wskazówek odtworzył młody artysta, potrząsnęła tylko głową i powiedziała: ,,Ona była taka, a przecież nie taka! Ona była światłem, światłem, światłem!”. Gdy wiele lat później w swej cichej celi spisywała te wizje, czuła się śmiertelnie nieszczęśliwa, gdyż niewypowiedzialnego, po prostu, nie da się powiedzieć. To, co się wydarzyło w Fatimie, pozostaje w niedostępnym świetle Nieba. – fragment ze wstępu –

W książce o. Żukiewicz wprowadza czytelnika w tajemnicę Stabat Mater; Maryi, która przez całe swoje życie jako Współodkupicielka rodzaju ludzkiego stała pod krzyżem. Książka podzielona jest na dwie części, zawierające krótkie rozdziały – znakomicie nadające się do rozmyślania; w pierwszej części autor omawia sytuację Maryi, w drugiej odnosi ją do życia poszczególnych osób, do każdego człowieka. Stara się w ten sposób przygotować czytelnika do skutecznego uzyskiwania pomocy u Matki Bożej we wszystkich codziennych zmaganiach i cierpieniach. Dziecko Maryi znajdzie w tej książce wiele skarbów, a przede wszystkim niesłabnące pocieszenie i wzmocnienie.

Autor: Konstanty Maria Żukiewicz OP

Rok wydania: 2022

Stron: 210

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Przemyśl, dnia 9 lutego 1928 roku.

Kuria Biskupia

† Anatol, Bp

† Adam Sapiecha

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: korekty w zakresie ortografii i gramatyki. Niektóre wyrażenia uwspółcześniono, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.

Macierzyńskie Serce Maryi. Rozważania o Jej Pośrednictwie na tle Ewangelii i Dziejów Apostolskich.

Książka jest efektem przemyśleń o. Woronieckiego na temat współdziałania Matki Bożej – Współodkupicielki i Pośredniczki wszystkich łask – w zbawczym dziele Jej Syna. Autor opiera się na Ewangelii i Dziejach Apostolskich oraz na nauczaniu św. Tomasza z Akwinu, pragnąc „choć coś drobnego dorzucić do skarbca Mariologii”.

O. Woroniecki wskazuje także na to, co już wcześniej zauważyła św. Teresa od Dzieciątka Jezus, że Maryja „żyła wiarą jak i my”.

Autor: Jacek Woroniecki OP

Rok wydania: 2023

Stron: 242

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Poznań, 1946 r.

DE LICENTIA ORDINARII SUPERIORUM PERMISSU

Za zezwoleniem Władzy Duchownej

Z licznych prawd, które sie odnosza do Matki naszego Zbawiciela, Najświętszej Maryi Panny, szczególne zainteresowanie budzi w ostatnich czasach ta, która głosi, że pośredniczy Ona we wszystkich naszych stosunkach z Bogiem.

Coraz częściej otrzymuje Ona z ust samego Kościoła tytuł Współodkupicielki rodu ludzkiego i Pośredniczki wszystkich łask Bożych.

Temu to właśnie pośrednictwu Najświętszej Maryi Panny poświęcone są niniejsze rozważania od dawna już snute w umyśle.

Nie jest to coś nowego, nieznanego dawnym wiekom. Przeciwnie, u wielkich miłośników Maryi, jakimi byli wszyscy Ojcowie i Doktorowie Kościoła, bardzo często można się spotkać z tym przekonaniem, że wszystko co mamy od Boga, zawdzięczamy też i Maryi. Ale oto w naszych czasach zjawiło się pragnienie, aby to przekonanie wiernych od najdawniejszych wieków zostało głębiej przemyślane i nawet, aby zostało przez Kościół określone jako dogmat wiary, tzn. jako prawda wchodząca w skład objawienia chrześcijańskiego.

Nie tylko powołał Ją na pierwszym miejscu do udziału w swym dziele, ale dał Jej w nim największy zakres działalności, obejmujący całą ludzkość — jak o tym stopniowo będziemy mogli się przekonać.

Wielu wśród nas myśli, że religia, że wiara, że pobożność są tylko sprawą uczucia i w następstwie tego i cześć Maryi sprowadzają do tkliwego gadulstwa, sądząc, że może Ją to zadowolić, a nam korzyść przynieść. Tymczasem tak bynajmniej nie jest. Religia, wiara, pobożność są przede wszystkim dziełem najwyższych władz naszej duszy, jakimi są rozum i wola, a uczucia są tu tylko przygrywką, której bynajmniej lekceważyć nie należy, ale której na pierwsze miejsce wysuwać nie wolno. [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu nie dokonano zmian, poza uspójnieniem pisowni wielką i małą literą i poprawą kilku oczywistych błędów ortograficznych.

Uzupełnieniono jednak przypisy (opatrzone skrótem [przyp.red.]) w miejscach, w których tekst może być niejasny; głównie w oparciu o dzieło o. R. Garrigou-Lagrange OP, Matka Zbawiciela a nasze życie wewnętrzne, Matris, 2021, Imprimatur: Kuria Metropolitalna Warszawska, 21 czerwca 2021. oraz Pismo Św. Nowego Testamentu w przekładzie ks. J. Wujka z r. 1962.

Pan Bóg od wieków postanowił, że Jego boski Syn dla odkupienia grzechów świata stanie się człowiekiem i równocześnie z tym postanowieniem przeznaczył dla Niego matkę.

W pierwszej części naszej pracy zobaczymy, jak Bóg przygotowywał wszystko do tego wielkiego dzieła swojej miłości, Bóg i Maryja wspólnie nad tym dziełem pracowali. Matka Boża musiała być najświętszą istotą. Pan Bóg ze względu na posłannictwo Maryi stworzył Ją bez grzechu i ozdobił swoimi łaskami. I o tym rozmyślać będziemy w rozdziale: Stworzenie Serca Maryi.

Najświętsza Panna godna się okazała tych darów Bożych, a przez swą niezachwianą wierność łasce Bożej, zupełne poświęcenie i heroiczne cnoty – na coraz większą u Boga zasługiwała łaskę, i to będzie przedmiotem drugiego rozdziału: Uświęcenie Serca Maryi.

Na koniec do takiej doszła doskonałości, iż Pan Bóg w nagrodę Jej zasług powołał Ją na matkę Zbawiciela i o tym będzie w trzecim rozdziale: Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy wcielenia.

Wznowiliśmy to dziełko na podstawie wydania z 1914 roku nakładem Księży Misjonarzy. W dawnym wydaniu, autor książki nie został podany, przypuszczamy, że rozmyślania te popełnił czciciel św. Alfonsa Marii Liguoriego, Jego brat w Chrystusie – o. Édouard Saint-Omer CSsR.

IMPRIMATUR L. 277/35

Kraków, 16.01.1935r.

Wikariusz generalny — Stanisław Bp.

Niewielka książka opracowana przez współbraci Św. O. Maksymiliana Kolbe w r. 1947. Zawiera Nowennę do Niepokalanej Wszechpośredniczki łask z uwagami i wnioskami wg nauk O. Maksymiliana, a także wiele innych skarbów: modlitwy Świętych prawdziwie miłujących Maryję, praktyki maryjne i pieśni ku czci Matki Bożej. Dodatkowo, można dowiedzieć się o przypisanych do poszczególnych praktyk i modlitw odpustach (np. za codzienne wymawianie Imienia Maryi można otrzymać odpust zupełny w godzinę śmierci).

Nowenna ku czci Niepokalanej Wszechpośredniczki łask

Autor: Milicja Niepokalanej, 1947

Rok wydania: 2022

Stron: 134

Format: 10,2 x 14

Oprawa: miękka

Imprimatur

Varsaviae, die 11 Novembris 1946.

Vicarius Generalis

† Dr W. Majewski: Episcopus

Notarius: L. Kotyński

Imprimi Potest:

Niepokalanów, die 8 Novembris 1946.

fr. Hadrianus Leduchowski: Com. Gen.

Na całość tej nowenny składają się:

1) modlitwy, ułożone przez Świętych, którzy odznaczali się szczególniejszą czcią i miłością do Niepokalanej, i przeto są one Jej bardzo miłe a dla nas nadzwyczaj skuteczne;

2) wskazania i praktyczne wnioski dla łatwiejszego wniknięcia w stan swej duszy i zbadania: jakie jest nasze nabożeństwo do Niepokalanej i czy wywiera ono wpływ na przejawy codziennego życia;

3) inne modlitwy, praktyki pobożne i pieśni maryjne.

Nowenna ta ma nam służyć nie tylko jako pomoc do godnego przygotowania się na uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi, ale i w każdym innym czasie na uproszenie łask od Niepokalanej w różnych okolicznościach.

[fragment Wstępu]

W niniejszym wznowieniu pominięta została część oryginalnej książki dot. Milicji Niepokalanej (Rycerstwa Niepokalanej), ze względu na znaczące przeobrażenia tej organizacji po r. 1947.

W książce Moja Matka O. Józef Schrijvers w prosty, jasny, a przy tym głęboki i piękny sposób wyjaśnia istotę prawdziwego dziecięctwa Bożego, możliwego do urzeczywistnienia w życiu dzięki poznaniu i ukochaniu Maryi. Autor odpowiada na pytania o to kim jest Niepokalana dla nas, w jaki sposób się o nas troszczy i co zrobić, żeby w codziennym życiu z Nią współpracować odpowiadając na Jej miłość.

Autor: Józef Schrijvers

Rok wydania: 2019

Stron: 110

Format: 19 x 13

Oprawa: miękka

Imprimatur:

Varsaviae, die 9 Novembris 1929;

Vicarius Generalis Dr St. Gall

Św. Maksmilian M. Kolbe o książce Moja Matka:

„Schrijvers pisze w „Mojej Matce”, że jak się raz przeczyta, to się zechce i drugi raz przeczytać i znajdzie się nowe rzeczy. W tym jest tajemnica. W rzeczach naturalnych, gdy przyglądamy się wodzie lub listkowi, nic specjalnego nie widzimy. Jeśli jednak na te same rzeczy patrzymy przez szkło powiększające, odkrywamy nowe rzeczy, a więc w wodzie żyjątka najrozmaitsze, a w listku jego przedziwną budowę z jego żyłkami i kanalikami. I to tym lepiej, im większe będzie szkło. Te nowe rzeczy sprawia łaska Niepokalanej – chociaż czyta się tę samą książkę. Schrijvers dalej się wyraża, że ci, co czytają „Moją Matkę”, znajdują się pod opieką Niepokalanej i zauważą niejedną rzecz, o której autor nie myślał, pisząc. Jeśli ten, co pisał, był świętym, to wtedy on jest narzędziem w ręku Niepokalanej. I wówczas może się zdarzyć, że Niepokalana może poddać prawdy dla swych celów i zamiarów, których autor nie zauważy. Jeśli dusza pragnie być lepszą i staje cię pokorniejszą, to tym więcej otrzyma łask. Nic dziwnego, że to, co pisze Schrijvers, jest prawdą.”

Słowo od pierwszego polskiego wydawcy:

W przedmowie swej twierdzi autor skromnie, że „nic nowego” nie powie w tej książce o Matce Boskiej. Nam jednak wolno mieć odmienne zdanie. W wielu książkach o Najświętszej Pannie można znaleźć wspaniale i uczone twierdzenia, zestawienia i porównania, usiłujące uprzystępnić rolę Maryi w ekonomii planów Bożych, wyjaśnić zasadę, że jest Ona prawdziwie Matką ludzi itd, ale wszystkie te wywody jakoś mało trafiają do serca, a jeszcze mniej trzymają się pamięci. Dopiero po uważnym przeczytaniu dziełka Ojca Schrijwersa nie tylko się widzi, lecz „czuje” się niemal, że Bogarodzica jest istotnie najczulszą Matką naszą, Matką naszego życia nadprzyrodzonego, Matką duszy naszej; nabiera się przekonania, że nie można nie kochać Maryi, że jest najsłodszą koniecznością oddać się Jej całkowicie, duszą i ciałem, i trzymać się Jej matczynych rąk, jak niemowlę trzyma się swej doczesnej matki.

Całe dziełko czyta się z łatwością i rosnącym zainteresowaniem. I nic dziwnego: autor potrafił ująć swe myśli w organiczną i doskonale psychologiczną całość. Śledzi z podziwu godną intuicją i niepospolitą znajomością duszy ludzkiej znaczenie i wpływ naszej niebieskiej Matki na życie każdego z nas, od kolebki aż do błogosławionego życia w Niebie.

Zdawać się może po przeczytaniu niejednego rozdziału, że już nie można bardziej pogłębić zrozumienia roli Matki Bożej w życiu duszy naszej, aż tu w następnym rozdziale zdumiony czytelnik natrafia na nową niespodziankę i z zachwytem rozgląda się po nowym, wspaniałym widnokręgu…

Zaznaczyć trzeba, ze cała książka przepojona jest tkliwą i dziecięcą miłością ku Maryi. Są całe strony, które żywcem można przepisać do swego modlitewnika, gdyż są wzorem doskonałej modlitwy do Najświętszej Panny.

Autor nie tylko przekonuje, ale i uczy kochać Maryję. Oby dziełko to rozeszło się po całej Polsce z błogosławieństwem serdecznej naszej Matki, oby nauczyło każdego być prawdziwym dzieckiem Maryi, wielbić Ją, kochać, i oddać się jej całkowicie, a będzie to na pewno najlepszą nagrodą tak dla sz. Autora, jak i dla wydawców.

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: uwspółcześniono wyrazy już nieużywane, np. czem.

IMPRIMATUR

Bp Jan Wątroba – Biskup Rzeszowski

Ks. dr Tomasz Bać – Cenzor

Rzeszów, dn. 25.01.2023 r. (L. Dz. 128/2023)

I Droga Krzyżowa powstała w oparciu o rozważania z książki Najboleśniejsza o. Bernarda od Matki Bożej

II Droga Krzyżowa powstała na podstawie Listu do Hebrajczyków i książki W szkole św. Ignacego o. Hardy-ego Schilgena

III Droga Krzyżowa powstała na podstawie książki Obrazki z życia Zbawiciela ks. Jana Rostworowskiego

Na okładce zamieszczono obraz autorstwa Piotra Stachiewicza Śpiewak Matki Bożej.

Niniejsza książka zawiera klasyczne rozważania na temat wewnętrznych doskonałości Najświętszej Maryi Panny, które czynią Ją godną czci i miłości chrześcijan.

Autor: Giovanni Pietro Pinamonti

Rok wydania: 2020

Stron: 134

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur:

Kuria Metropolitalna Warszawska, 5 maja 2020.

† Rafał Markowski

Bp Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej, Wikariusz Generalny

Dzieło zostało opracowane przez włoskiego jezuitę, ojca Giovanniego Pietro Pinamontiego, pod koniec XVII wieku i od tego czasu było ulubioną książką do nabożeństwa zwłaszcza tych osób, które chciały, aby fundamentem ich religijności była – jak to określił św. Paweł – rozumna służba.

Znany ze swojej głębokiej pokory, pobożności i miłości do Maryi o. Pinamonti, zawarł w swoim dziele treści mogące posłużyć do kształtowania takiej właśnie wewnętrznej postawy. Dogłębne zrozumienie omawianych przymiotów Najświętszej Maryi Panny i zdolność autora do jasnego wyrażania się stanowią nieocenioną pomoc dla każdego czytelnika w jego dążeniu do poznawania Matki Bożej, praktykowania rozumnego do Niej nabożeństwa, a także umacniania czułego do Niej przywiązania.

Fragment Przedmowy tłumacza z j. włoskiego na j. angielski [Ralph S. Dewey SJ]:

Na stronach niniejszej książki odtworzone zostały, wiernie i bez merytorycznych zmian, klasyczne rozważania Ojca Pinamontiego na temat wewnętrznych doskonałości Najświętszej Maryi Panny, które czynią Ją godną szacunku i miłości chrześcijan.

Oryginalne włoskie dzieło zostało opublikowane dwa wieki wcześniej i pozostało ulubioną książką do nabożeństwa dla tych wszystkich, których religijność opiera się na tym, co nakreśla św. Paweł – na rozumnej służbie.

(…)

Fragment Wprowadzenia:

Ta niewielka książeczka została opracowana po to, aby rozpalić w nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny wszystkich tych, którzy zechcą ją przeczytać.

Nabożeństwo to jest dwojakiego rodzaju. Jeden ma charakter fundamentalny i trwały, i opiera się na wielkiej czci dla cnót i zasług tej wielkiej Królowej. Drugi, który nie jest aż tak zasadniczy, opiera się na zmysłach i polega na żywieniu pewnego czułego przywiązania do Niej. Powinniśmy dążyć do pozyskania obu rodzajów; pierwszego, poprzez rozważanie wszystkich rzeczy, które sprawiają, że nasza Błogosławiona Pani jest tak godna naszej najwyższej czci; drugiego, poprzez postawienie przed sobą dostępnego dla zmysłów przedmiotu nabożeństwa, a mianowicie Niepokalanego Serca tej Błogosławionej Panny.

Co rozumiemy tutaj przez „Serce”?

W Piśmie Świętym serce jest często utożsamiane z wolą, a niekiedy z całym wnętrzem duszy; jest także pojęciem stosowanym dla określenia moralności; stąd często będziemy używać go dla określenia woli i wewnętrznego usposobienia Najświętszej Maryi Panny.

Jednak w praktykowaniu najbardziej duchowego nabożeństwa, aby móc wzbudzić w sobie większą gorliwość, potrzebujemy czegoś materialnego i dostępnego dla zmysłów. Dlatego też użyjemy słowa „serce” także w jego znaczeniu materialnym; mianowicie dla tego, co – tak jak i w nas samych – w Najświętszej Maryi Pannie zostało ukształtowane jako pierwsze z całego Jej niepokalanego ciała; pierwsze, które zaistniało, i ostatnie, które umarło. To Serce jest godne naszej miłości i czci; jest bowiem pełne niebiańskiego żaru miłości, wobec Boga i wobec nas, ubogich stworzeń Bożych.

Naszym głównym celem będzie uzyskanie wielkiej czci dla Najświętszej Maryi Panny, a zmysłowym przedmiotem naszego nabożeństwa będzie Jej Niepokalane Serce. Ma ono zostać przez nas wyróżnione jako najcenniejsza część Jej dziewiczego ciała; ciała, które zostało uznane za godne przyobleczenia Przedwiecznego Słowa Bożego w ludzkie ciało i krew.

(…)

Beletryzowana historia objawień Matki Bożej w Lourdes.

autor: Henri Lasserre

oprawa: miękka

stron: 223

format: 120×165 mm

Za zgodą Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej

Lektura tekstu przypomina nieco uczestnictwo we Mszy świętej w tradycyjnej formie rytu rzymskiego, gdzie początkowa bariera gestów i języka liturgicznego okazuje się otwarciem skarbca niezwykłych myśli i natchnień.

ks. dr Rafał Pokrywiński

Prezentujemy Państwu niezwykle cenne rozważania na temat cierpień Matki Bożej Bolesnej. Dojrzały i przenikliwy Autor dokonuje w nich zręcznej syntezy nauczania portugalskiego jezuity – ojca Antonia Vieiry SJ. Oprócz refleksji siedemnastowiecznego zakonnika tekst obfituje także w cytaty ze świętych i doktorów Kościoła Wschodu i Zachodu oraz z magisterium Kościoła katolickiego. Posiadając mocne fundamenty doktrynalne, rozmyślania o Stabat Mater Dolorosa stanowią doskonałą pożywkę dla dusz pragnących zbliżyć się do cierpiącej pod Krzyżem Maryi.

O. Atanazy Maria Wojtal (1991)

Misjonarz, rekolekcjonista, ojciec duchowy. Formację seminaryjną odbył we Włoszech. Posługiwał w Brazylii, Portugalii i na Filipinach. Współtwórca stowarzyszenia życia apostolskiego Misjonarzy Matki Bożej Anielskiej. Wyświęcony na kapłana 8 grudnia 2020 w Komarnie na Słowacji, gdzie na co dzień pracuje. Oddany na własność Najświętszej Maryi Pannie wraz z braćmi żyje charyzmatem św. Franciszka z Asyżu.

Wnikliwe wyjaśnienie tajemnicy Maryi u stóp krzyża.

Co to znaczy, że mamy Zbawiciela, że jest On naszą własnością, na czym polega Jego dzieło? Dlaczego może zostać ono wykonane z naszą współpracą? W jaki sposób możemy się w nie włączyć w swoich własnych warunkach i okolicznościach? W jaki sposób Maryja jest naszą matką a my Jej dziećmi? Na czym polega tajemnica św. Jana?

Książka pomocna w znalezieniu odpowiedzi na wiele podobnych pytań, w zrozumieniu wspólnego dzieła Zbawiciela i Jego Matki: Odkupienia rodzaju ludzkiego. Może pomóc wziąć świadomy udział w realizacji najszczytniejszego, najwznioślejszego celu, dla którego przyszli na ten świat.

W książce, która zabiera czytelnika w głąb tajemnic Kalwarii, można znaleźć niezwykle przystępne ich wyjaśnienie, zwłaszcza tajemnicy podwójnego macierzyństwa Maryi. Wyjaśniona została także rzetelnie istota i znaczenie świętego posłuszeństwa. Dzieło pomocne w zrozumieniu działania celowego oraz podporządkowania swoich decyzji, wyborów i czynów najwyższemu celowi, jaki może wybrać człowiek.

Z dzieła o. Ventury korzystał m.in. o. Józef Schrijvers.

Autor: O. Joachim Ventura CRT (Gioacchino Ventura di Raulica)

Rok wydania: 2022

Stron: 296

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Włocławek dnia 4 Marca 1881 roku.

Prałat Katedry Włocławskiej Ks. F. Kosiński.

Napis ten, zamieszczony nad głową Syna jeszcze jaśniej wskazuje ważność i doniosłość wyrzeczonych słów o Matce. Bo jeśli Jezus Chrystus jest człowiekiem doskonałym, więc i Maryja jest doskonałą niewiastą, niewiastą w całym znaczeniu, niewiastą wielką, niewiastą w znaczeniu najwyższym, Niewiasto (Jan 19.26). Ponieważ Jezus Chrystus nazywa Ją niewiastą bez żadnego innego dodatku, tak jak Jezus Chrystus nazwany jest człowiekiem bez żadnego dodatkowego przymiotu, (Oto Człowiek Jan 19.4); niewiastą jedyną, błogosławioną między wszystkimi niewiastami, jedyną wolną od grzechu; napełnioną łaską i świętością. Niewiasta jak zwykle, a przecież królowa, to jest Współodkupicielka, tak jak Jezus Chrystus jest królem, to jest Odkupicielem. [fragment]

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: korekty w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej oraz pisowni wielką i małą literą. Niektóre z wyrażeń doprecyzowano, informując o tym w przypisach, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.

Dla setek tysięcy czytelników artykuły czasopisma były światłem, ostoją i pociechą w trudach i zawiłych okolicznościach życia.

Są one proste jak miłość matki i głębokie jak jej uczucie.

I tak być musiało, albowiem szerzą one cześć Najlepszej z Matek i Najlitościwszej ze wszystkich stworzeń.

[Z przedmowy]

Autor: Różni autorzy

Rok wydania: 2020

Stron: 154

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Rzym, 3 kwietnia 1946;

Bp Józef Gawlina

Główną bohaterką książki s. Marii Jadwigi Rorot FI jest Maryja, najbardziej wpływowa kobieta świata – jak Ją niegdyś nazwał „National Geographic” – i tajemnicza siła Jej oddziaływania, sprawiająca, że miliony mężczyzn i kobiet złożyło w Jej ręce swe życie z nadzieją na jak najszybsze osiągnięcie duchowej harmonii z Jej Boskim Synem, najpiękniejszym spośród synów ludzkich (por. Ps 45). Do roli interpretatora zjawiska owej dobrowolnej i chcianej zależności człowieka od Matki Boga został przez Autorkę wybrany subtelny Doktor, teolog epoki Średniowiecza, mędrzec w habicie franciszkańskim, na nowo dostrzeżony i wyniesiony do chwały ołtarzy przez św. Jana Pawła II bł. Jan Duns Szkot.

Czytelnik odnajdzie w tej książce sprawnie i precyzyjnie przygotowane wprowadzenie w myśl Dunsa Szkota. Dzięki wyjątkowemu teologicznemu talentowi Autorki poczuje się dobrze poprowadzony przez zakamarki metafizycznych i spekulatywnych sformułowań – na pierwszy rzut oka zawiłych – średniowiecznego mnicha, który, koncentrując się na wyjątkowym pięknie Niepokalanej Dziewicy, dostrzega w Niej dzieło sztuki Boga.

Wszystkie zdania użyte w tym opracowaniu przesiąknięte są zauroczeniem Osobą Chrystusa, któremu Autorka ostatecznie pragnie wyznać miłość, poświęcając sporo uwagi uzasadnieniu specjalnych ślubów składanych dodatkowo – poza przyrzeczeniem czystości, ubóstwa i posłuszeństwa – w jej franciszkańskiej wspólnocie zakonnej, ślubów maryjnych.

Fragment wstępu ks. prof. dr. hab. Roberta Skrzypczaka

APPROBATUR

Vilnae die 25 Mai 1878 anno

ks. Stanisław Chodyński – kan. kat. włocł. i cenzor ksiąg religijnych

W tekście korzystano z wydania z 1879 roku. Dokonano niezbędnych korekt w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej, pisowni małą i wielką literą. Nieliczne wyrazy, obecnie nieużywane, uwspółcześniono. Sigla biblijne pochodzą z Pisma Świętego w przekładzie W.O. Jakuba Wujka SJ.

Wspaniała jutrzenka, która zrodziła Słońce sprawiedliwości — Niepokalana Maryja — jaśniała po wszystkie wieki promieniami wszystkich cnót i wszystkiej chwały. Odkąd zasiadła na stolicy swojej, tuż poniżej tronu Bożego, odtąd przyobleczona została w słońca szatę i dwanaście gwiazd otoczyło Jej głowę, a księżyc legł pod Jej niepokalanymi stopami. Zbawiciel objął „królestwo sprawiedliwości”, a najukochańszej Swej i naszej Matce oddał „królestwo miłosierdzia i litości” — i od tej chwili cześć Maryi zabrzmiała na Niebie i całym okręgu ziemskim. Proroctwo Jej spełniło się i spełniać się nie przestanie po wszystkie czasy: „błogosławioną zwać mnie będą Wszystkie narody”…

Autor: Walenty Załuski

Rok wydania: 2020

Stron: 270

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Plociae die 27 Martii (8 Aprilis) 1897 an.

Vicarius Capitularis Dioeeeseos Plocensis

W. Petrykowski.

Regens Cancellariae

A. Szelążek

Przeznaczam „Żywot Najświętszej Maryi Panny“ dla rodzin chrześcijańskich, gdyż pragnąłbym w myśl Ojca św., aby każdy dom, każda rodzina, mając obrazek Przenajświętszej Rodziny i modląc się przed nim, wczytywała się w życie Tej, która jest ozdobą Nieba i ziemi, jedyną nadzieją naszą, wzorem cnót wszystkich dla całych rodzin chrześcijańskich i dla każdej z osobna. Wiem dobrze, że niejedna rodzina chrześcijańska chciałaby posiadać i czytać żywot Najświętszej Maryi Panny, ale środki materialne nie pozwalają na nabycie podobnej książki, bo jedne z nich są bardzo drogie, inne zaś choć są tanie, ale niedostateczne, bo nadzwyczaj skrócone. Zdaje się, iż obecne dzieło zaradzi narazie tej ogólnej potrzebie.

Nadto żywot Najświętszej Maryi Panny, zdaniem moim, może być użyty na czytania Majowe, Październikowe, gdyż podzieliłem go na XXXII rozdziały, owszem każdy z tych rozdziałów może służyć nawet za naukę na uroczystości Najświętszej Maryi Panny, a jak wiem z własnego doświadczenia, z niemałym pożytkiem dla wiernych.

Żywot Najświętszej Maryi Panny nie jest to wyczerpujące studium o życiu Niepokalanej, gdyż z założenia swego takim być nie może, odkryłem bowiem w nim zaledwie rąbek niepokalanego życia Maryi. Zresztą życie to tak jest święte i cudowne, przywileje Maryi tak są wielkie i niedościgłe, chwała Jej tak wzniosła i niewypowiedziana, iż raczej należałoby na klęczkach przez całe dni i noce rozmyślać, korząc się w prochu swej niskości, niż pisać o Tej, której widokiem zachwycały się najczystsze duchy — jeszcze tu na ziemi, a teraz w niebie nigdy się dosyć napatrzyć Jej nie zdołają!… Celem zatem niniejszego dziełka jest gorące rozszerzenie czci Maryi, zachęta do naśladowania Jej życia anielskiego w rodzinach chrześcijańskich.

(…)

Dziełko to oparłem na najpoważniejszych źródłach, którymi są: Pismo św., Ojcowie św. Kościoła, Encyklopedia kościelna, B-pa Nowodworskiego, Jezus Chrystus O. Didona, tłum. B-pa Kossowskiego (t. I i II), Wykład tajemnic Różańca św., tłum. B-pa Kossowskiego (t. I i II), Żywot Matki Boskiej p. O. Prokopa, Majowe uwielbienia Maryi w litaniach Loretańskich p. tegoż. — Żywoty ŚŚ. Pańskich p. tegoż, — Uwielbienia Maryi tłum. tegoż. — Życie Najświętszej Maryi Panny p. Kat. Emmerich, —  Życie Najświętszej Panny w czytaniach majowych p. X. A. K. — Rozmyślania o życiu i cnotach Matki Bożej p. ks. Wł. Krynickiego, — Miesiąc Maryi p. ks. A. Brykczyńskiego i ks. W. Załuskiego, — Kazania na uroczystości Najśw. Maryi Panny

p. ks. J. Krukowskiego, — Kazania na uroczystości Najśw. Maryi Panny (T. I i II) p. ks. Pelczara, — Matka Bolesna p. O. Pabera i wielu innych, które łaskawy czytelnik znajdzie w cytatach.

[Od Autora]

Rozpaczliwie poszukujemy szczęścia. Większość z nas rozumie, że szczęście odnajduje się w miłości. Jednak sposób, w jaki używamy dziś słowa miłość, często rozmija się z sednem sprawy. Ludzkość traci poczucie własnej tożsamości, a razem z nim – rozumienie miłości. Pogoń za tym, co wielu uważa za miłość, nie przynosi spełnienia, jakiego oczekują. Może dlatego, że miłość zrównano z pożądaniem, ze spotkaniami praktycznie nie dotykającymi serc tych, którzy spotkali się przypadkowo i rozstali bez zobowiązań.

Tak, szukamy szczęścia i mamy mgliste pojęcie, że szczęściem jest miłość, ale utraciliśmy prawdziwe znaczenie miłości. Wędrujemy w jej poszukiwaniu, albo też w poszukiwaniu kogoś, kto nam powie, gdzie można ją znaleźć.

Jedną z osób, które mogą poprowadzić nas ku miłości, jest Maryja, Matka Boża. Nosiła w swoim łonie Syna Bożego, Wcieloną Miłość i urodziła Go! Urodziła, wychowała i obserwowała, jak staje się mężczyzną. Mieszkała z Nim, towarzyszyła Mu, obserwując Go z daleka i stała pod Jego krzyżem, kiedy złożył swoją największą ofiarę z miłości do całej rodziny ludzkiej.

Maryja drogę Miłości zna w sposób najgłębszy z możliwych. Spośród wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi, to przez Nią narodziła się Miłość.

Przyjść do Maryi tak, jak przyszłoby się do domu lubianej przez nas sąsiadki, usiąść w Jej kuchni i poprosić, żeby opowiedziała nam o Miłości i drodze do niej – to najprostsza rzecz na świecie! Dla chrześcijanina, wierzącego w obcowanie świętych, relacje są rzeczywistością, która przenika czas i sięga w wieczność. Zmarli są z nami, a my z nimi, zjednoczeni dzięki potężnym więzom Miłości, którą jest sam Pan. Dlatego rozmowa z Maryją powinna być dla nas czymś bardzo prostym. Wielu osobom udaje się to z łatwością.

Maryja opowie wam o swoim Synu, który wziął na siebie wasz ból i mój ból, wasz grzech i mój grzech. Opowie wam o głębokim, dziwnym, niesamowitym posłuszeństwie, jakie okazywał swojemu Ojcu – i poznacie, czym naprawdę jest posłuszeństwo, oraz jak przygotować drogę dla Miłości. Wyjaśni wam, że nikt nie powinien samolubnie troszczyć się o „swoje sprawy”, lecz otworzyć serce i przyjąć „wszystkie dobre sprawy” drugiego człowieka.

W końcu opowie wam cicho o swoim własnym fiat, o prostym „tak” – odpowiedzi udzielonej Bogu. I jeśli będziemy uważnie słuchać łagodnego głosu Matki Jezusa, dowiemy się, co owo „tak” oznacza w naszym życiu. Poznamy, czym jest miłość, a znalazłszy ją, nigdy nie pozwolimy, by odeszła. Zwróćmy się zatem do tej kobiety, która może nas naprawdę wyzwolić.

Catherine Kołyszkin urodziła się w zamożnej rodzinie w Rosji w roku 1896. W rodzinie tej przeplatały się elementy różnych obrządków chrześcijańskich, ale to liturgia Kościoła prawosławnego, żywa wiara obojga rodziców oraz konkretna, prosta pobożność ludu rosyjskiego przepoiły Catherine potężną duchową tradycją i symboliką chrześcijańskiego Wschodu.

W wieku piętnastu lat Catherine wyszła za mąż za Borisa de Hueck. Wkrótce ogarnęła ich zawierucha druzgocących bitew pierwszej wojny światowej, podczas której Catherine służyła na froncie jako pielęgniarka. Po rewolucji w 1917 roku przeżywali wraz z innymi narodami Imperium Rosyjskiego męczarnie głodu i wojny domowej. W końcu oboje uciekli do Anglii. Na progu swojego nowego życia na Zachodzie Catherine przyjęła nauczanie Kościoła katolickiego, nie odrzucając jednak duchowego bogactwa swojego prawosławnego dziedzictwa.

W roku 1921 państwo de Hueck wyjechali do Kanady. Wkrótce po przybyciu do Toronto Catherine urodziła syna, George’a. Jako uchodźcy przez kilka lat doświadczali życia w skrajnym ubóstwie, ale w krótkim czasie inteligencja, energia i talent krasomówczy Catherine zwróciły uwagę dużego biura, zajmującego się organizacją wykładów. Prelekcje, z którymi jeździła po całej Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, cieszyły się dużym powodzeniem. Opisywała w nich, jako naoczny świadek, horror rewolucji i pierwszej wojny światowej. Po kilku latach doszła do kierowniczego stanowiska w innym, międzynarodowym biurze organizującym wykłady. Była przykładem „amerykańskiego sukcesu”.

W latach trzydziestych, po długim okresie cierpienia, małżeństwo Catherine i Borisa zakończyło się separacją, a później zostało przez Kościół unieważnione. Jednak mimo załamania Catherine wiedziała, że Bóg chce od niej teraz czegoś nowego. Nie wiedziała jednak czego. Nękały ją słowa Chrystusa: „Sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim, a potem przyjdź i chodź za Mną”.

Zamieszkała w ubogiej dzielnicy Toronto. Ludziom, wśród których żyła, ofiarowywała swoją cichą miłość i służbę, swoją przyjaźń, i modliła się, ukryta pośród nich. Kiedy jednak dostrzeżono ją i usłyszano, wielu zapragnęło do niej dołączyć. Jej intensywna wiara i miłość wznieciły płomień w sercach licznych mężczyzn i kobiet. Catherine nie myślała o wspólnocie, ale kiedy arcybiskup diecezji powiedział jej, że owszem, Chrystus wzywa ją do tego – zgodziła się i wkrótce powstał Friendship House (Dom Przyjaźni).

Działania tego ośrodka były skromne – schronienie dla bezdomnych, posiłki dla głodnych, rozrywka i książki dla młodzieży, gazetka informacyjna o społecznej nauce Kościoła. Później Catherine założyła Friendship House w nowojorskiej dzielnicy Harlem, mieszkając pośród Afroamerykanów i służąc im. Dzieło to rozwinęło się także w innych miastach Stanów Zjednoczonych – w Chicago, w Waszyngtonie i w Portland, w stanie Oregon. Friendship House stał się dobrze znany w amerykańskim Kościele.

Wraz ze swoją przyjaciółką, Dorothy Day, założycielką ruchu Catholic Worker (Robotnik Katolicki), Catherine prowadziła niezłomną walkę o to, aby chrześcijanie żyli Ewangelią, a nie tylko ją czytali. Niektórzy, jak młody Thomas Merton, rozpoznali w niej działanie Ducha Świętego i docenili jej bezwzględną wierność Kościołowi Chrystusa, ale było wielu, którzy obawiali się jej rosyjskiej bezkompromisowości. Inni po prostu nie potrafili zrozumieć wielkości jej wizji, zwłaszcza że jej doświadczenie Boga było dla nich tak bardzo obce. Ostatecznie, z powodu bolesnej różnicy zdań dotyczącej zasadniczych założeń apostolatu Friendship House, Catherine została ponownie wrzucona na niezmierzone głębiny Pana.

Tym razem jednak nie musiała zaczynać od nowa zupełnie sama. W 1943 roku wyszła bowiem za mąż za Edwarda Doherty, znanego amerykańskiego dziennikarza. Zdecydowała się na to małżeństwo, gdy udało się Edwardowi przekonać i ją, i jej biskupa, że jest gotów dzielić i wspierać jej powołanie. W roku 1947 Catherine i Edward przybyli do Combermere, małej wioski położonej na północny wschód od Toronto. Miejscowy biskup diecezji Pembroke zgodził się, aby zaczęła pracę wśród wiejskich rodzin.

Raz jeszcze inni dołączyli do Catherine; tym razem przyjechali na stałe także kapłani. Apostolat, pod nazwą Madonna House (Dom Matki Bożej), rozrastał się powoli, ale w roku 2000 liczył już ponad dwustu dziesięciu członków, w tym dwudziestu kapłanów. Filie wspólnoty powstały w Rosji, Anglii, Francji, Belgii, Brazylii, Grenadzie, Ghanie i Liberii, a czternaście innych w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Centrum formacji w Combermere, w kanadyjskiej prowincji Ontario, co roku umożliwia setkom odwiedzających je gości doświadczenie życia opartego na Ewangelii.

W miarę jak życie wewnętrzne Catherine pogłębiało się, a wspólnota dojrzewała, Catherine coraz obficiej dzieliła się pełnią powołania, które Chrystus uformował w jej duszy. W przededniu Soboru Watykańskiego II, w roku 1962, Catherine założyła pierwszą „pustynię” na Zachodzie – odosobnione miejsce postu i modlitwy o jedność w Chrystusie, z Chrystusem i przez Chrystusa; o jedność, „która może być jedynie owocem miłości”. Jej książka Pustynia otrzymała prestiżową nagrodę Goncourtów przyznawaną przez Akademię Francuską i została przetłumaczona na wiele języków. Jest świadectwem duchowej głębi Catherine i jej żarliwego pragnienia, aby dzielić się z innymi swoją wiarą w Boga.

Catherine Doherty – kobieta, która stała się duchowym gigantem, odpowiadając na łaskę Bożą – zmarła w 1985 roku.

Nabożeństwo do Matki Bożej Bolesnej z dzieł świętego Alfonsa Liguoriego oraz modlitwy do Matki Bożej Bolesne i homilia ojca Ventury o boleściach Matki Przenajświętszej

Wznowienie na podstawie wydania z 1900 roku

Wydanie zostało uwspółcześnione pod względem językowym bez ingerowania w zawartość merytoryczną. Fragmenty Pisma Świętego zostały zachowane bez zmian w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka.

Książka posiada aprobatę kościelną pochodzącą z 1899 roku.

Obraz na okładce: Peter Paul Rubens, Złożenie do grobu, ok. 1612 r.

ISBN: 978-83-68329-01-8

Oprawa: miękka

Format: B6

Liczba stron: 188

Fragment wstępu:

Całe przebłogosławione życie naszej Matki niebieskiej ubiegło wśród trosk, cierpień i boleści. „Jak róża, która wzrasta, rozwija się i zakwita wśród cierni — powiedział w objawieniu Anioł św. Brygidzie — tak przeczysta Boga naszego Rodzica wzrosła i żyła wśród cierpień i dolegliwości tego świata” (Serm. Aug. ad S. Brig. 6 Cap. 10). Gdyby nawet nie doznała w życiu żadnych innych cierpień, to już sama ta boleść, jakiej doznała, patrząc na śmierć i mękę Zbawiciela, była dostateczna, aby ją uczynić męczenniczką cierpliwości. Lecz Przenajświętsza Panna od chwili poczęcia w swoim przeczystym żywocie dzieciątka Jezus widziała Go na krzyżu, a wyrażając tę to myśl, św. Bonawentura powiedział, iż „Ukrzyżowana Ukrzyżowanego poczęła”.

Niemało przykrych kolei przebyła Matka Przenajświętsza w ucieczce do Egiptu i w czasie pobytu w tym obcym dla Niej kraju; a i po powrocie stamtąd, wiodąc ubogie życie w Nazarecie, także doznała różnych dolegliwości. Lecz Jej obecność na górze Kalwarii, gdy stojąc pod krzyżem, patrzyła na bolesną śmierć Pana Jezusa, zalała Jej serce morzem boleści i najcudowniej objawiła w Niej cnotę cierpliwości, z której w ciągu swojego życia w każdym cierpieniu ponawiała Bogu ofiarę. Stała podle krzyża Jezusowego Matka Jego (Jan XIX), mówi Ewangelia Święta. I wtenczas to przez zasługę swojej cierpliwości Maryja wszystkich nas porodziła w łasce Boskiej — powiada Albert Wielki: „porodziła nas synowi, współcierpiąc razem z Nim, i odtąd stała się Matką nas wszystkich”.