Książki

o. Bernard od Matki Bożej OCD – Najboleśniejsza

Jak miłe jest Panu Jezusowi rozważanie cierpień Jego Najukochańszej Matki wiedzą Ci, którzy czytają żywoty świętych, którym Rabbuni zechciał to objawić. O. Bernard od Matki Bożej niezwykle subtelnie i delikatnie prowadzi nas przez życie Najświętszej Panienki pokazując tajemnice Jej boleści i cierpień w wydarzeniach.

Oddajmy mu głos:

By się zbliżyć do Serca Najboleśniejszej, odczuć głęboko Jej udręczenie, nie tyle trzeba dociekań i rozumowania, ile raczej prostoty i uczuć dziecka. Gdy myślę o Matce Najboleśniejszej, przypomina mi się zawsze jedna scena z lat dziecięcych.

Była któraś z niedziel Wielkiego Postu. Moja matka czytała dużą, starą książkę. Po dłuższej chwili, widząc, że patrzy z wielką uwagą na jakiś obrazek, zbliżyłem się. Był to obrazek Matki Bożej Bolesnej. Z oczu Matki Najświętszej spływały łzy, siedem wyrazistych mieczy przeszywało Jej Serce.

– „Bardzo Matka Boża cierpiała?” – zapytałem.

–„Choćbyś ty, dziecko, nie wiem jak cierpiało, nie będzie to ani kropelką w porównaniu z Jej boleściami. Zabrali Jej jedyne Dziecko i ukrzyżowali, a Ona biedna musiała patrzeć na Jego śmierć…”

Z oczu mojej matki popłynęły łzy.

To było najwymowniejsze. Upłynęło kilkanaście lat od tej chwili. Słyszałem wiele kazań o Matce Boskiej Bolesnej, czytałem różne książki o Niej, lecz drugiej, równie wymownej lekcji o cierpieniach Maryi nie napotkałem. To była jedyna lekcja, lekcja mojej prostej, nieuczonej matki. /o. Bernard od Matki Bożej

W tekście korzystano z wydania z 1939 roku (NIHIL OBSTAT L. 659/36).

Pełne wydanie dwutomowego, oryginalnego dzieła Henryka Lasserre nt. Objawień Maryi w Lourdes w tłumaczeniu ks. Bp Witolda Czeczotta. Pomocne w poznawaniu Matki Bożej i planów Opatrzności, a także służące roztropnemu badaniu objawień w obecnych czasach. Studium wydarzeń, jakie miały miejsce w tym czasie w Lourdes pomaga zrozumieć na czym polega w praktyce triumf Niepokalanego Serca Maryi, przywracający Boży porządek w umysłach i sercach – oraz działaniach ludzi. Książka jest także znakomitym przewodnikiem w rozeznawaniu duchowym.

Autor: Henri Lasserre

Rok wydania: 2021

Stron: 408

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Datum Petropoli die 28 Januarii 1914.

Archiepiscopo Metropolitano

† Joannes Cieplak

Episcopus Suffraganeus

s. Secretarius V. Płoskiewicz

„Dotąd przygotowywała się książka Lasserra do wydrukowania, jednak różne przeszkody techniczne i podatkowe nie pozwoliły jej wydać. Teraz prawdopodobnie będziemy mogli to robić. Przez takie książki wiele można dobrego zrobić. W Grodnie, pamiętam, gdy dałem tę książkę do przeczytania jednej rodzinie, to później zupełnie zaczęła inaczej żyć”. Św. Maksymilian Maria Kolbe

Objawienia Matki Bożej w Lourdes oraz uzdrawiające źródło, które się tam pojawiło, wskazywały na rzeczywiste i ponadczasowe źródło zdrowia i uzdrowienia z wszelkich braków, chorób, tj. łaskę, której Ona udziela chętnym w Jej Świętym Kościele.

Książka pełna prawdy, miłości, dobroci i słodyczy: Niepokalane Serce Maryi.

Ugruntowane w nauczaniu Doktora Anielskiego rozmyślania na miesiąc Maryi, poświęcone Jej Niepokalanemu Sercu, według wielkiego miłośnika Niepokalanej, św. Alfonsa. Obejmują zagadnienia: Stworzenie Serca Maryi, Uświęcenie Serca Maryi, oraz Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy Wcielenia; omówiono także szlachetność i dobroć Serca Maryi.

„Pan Bóg postanowił; iż Serce macierzyńskie będzie źródłem zbawienia; nie dla jednej duszy, lecz dla wszystkich.”

Autor: wg Św. Alfons M. Liguori

Rok wydania: 2024

Stron: 180

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Dr. J. Tobiasiewicz

Cenzor

Kraków dnia 19 listopada 1913.

X. Adam Stefan.

L. 8302/3

L. S.

„Kościół św. do Maryi stosuje trzy następujące z księgi Ekleziastyka ustępy. W e m n i e w s z e l k a ł a s k a d r o g i i p r a w d y. W s z e l k a ł a s k a; więc, jeśli wszelka łaska znajduje się przy Maryi, choćbyśmy nie wiem jak szukali gdzie indziej, nie znajdziemy jej.”

„M a r y j a m n i e k o c h a. O! niewypowiedziane szczęście! Królowa nieba kocha mnie! Gdybym w sercu moim pomieścił miłość wszystkich matek dla swych dzieci, wszystkich oblubieńców dla swych oblubienic, wszystkich dzieci dla swych rodziców; gdybym kochał za wszystkich ludzi, miłość moja byłaby olbrzymią, prawie niezmierzoną; ale czymże byłaby w porównaniu miłości Maryi dla mnie? c i e n i e m.”

„Ta czuła matka zdaje się mówić do wszystkich: Dzieci moje, jeśli na rozdrożu między czasem a wiecznością od burz tego świata zginąć nie chcecie, pójdźcie do mnie; jestem bowiem 1) waszą Arką, 2) waszym Sternikiem i 3) Gwiazdą waszą. Pod opieką moją nie zginiecie. — Zastanówmy się nad tymi porównaniami tak często w pismach Ojców św. i Doktorów Kościoła św. używanymi.”

„Dla człowieka zawsze tu na ziemi nieszczęśliwego i cierpiącego, miłosierdzie tak jest pożądanym i słodkim, iż poganie nawet miłosierdziu ołtarze stawiali i czcili je jako bóstwo. My robić tego nie potrzebujemy; Maryja jest Matką miłosierdzia.

Maryja jest jakoby wcielonym w sercu matki miłosierdziem Boskim, iżby tym dostępniejszym było dla ludzi.”

„Święta Dziewico! nikt bez Ciebie Boga nie zna. Nikt bez Ciebie zbawionym być nie może. Nikt bez Ciebie, Matko i Panno, niebezpieczeństw tego życia nie ujdzie. Nikt bez Ciebie, łaski pełna, od Boga żadnego nie otrzyma daru.” (Św. German) [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian (końcówek – em – ym, je – i: swojemi – swoimi, Twojem – Twoim, w niektórych miejscach y-i), słów: Marya – Maryja, Maryi/Maryję, ona – ta, wiele – ile, z tamtąd/ z pod – stamtąd/ spod, fundamenta – fundamenty, kędy – gdzie, okrom – oprócz, dobiedz – dobiec, pomódz – pomóc, najprzód – najpierw, tłomaczy – tłumaczy oraz Jonatasa – Jonatana (być może błędy drukarskie), zeszedł – zszedł, nizko – nisko, będzież – będziesz, róść – rosnąć, znaleść – znaleźć, możebne – możliwe (w 1 miejscu), wyrozumiała – zrozumiała, przycisła/przyciągła – przycisnęła/przyciągnęła, udarował – obdarował, uwiniętym – owiniętym, siedm – siedem, dawam/stawam – daję/staję, oczów – oczu, uważajcie – rozważajcie (w 1 miejscu), przedobrażenie – wyobrażenie, napisano – napisane, trzechletnie – trzyletnie, większą połowę – więcej niż połowę (w 1 miejscu), jedno – tylko.

Uspójniono pisownię łączną i rozłączną, wielką i małą literą.

„Dusze moich przyjaciół, przybliżcie się z ufnością! Nie lękajcie się niczego. (…) Macie dziś szczęście brania udziału w godzinie czuwania. Jeżeli się ogrzewacie przy płomieniach mego Boskiego Serca, to dlatego, że was wyróżniłem – bez żadnej waszej zasługi! (…)

Przybądźcie do mnie i w cieniu nowego Getsemani – tabernakulum – podzielcie się ze mną uczuciami przyjaźni. Chcę otworzyć przed wami moje Boskie Serce…”

(z tekstu sł. Bożego o. Mateo na godzinę świętą)

„…Wreszcie, jest jeszcze jeden, pełen słodyczy, aspekt tej godzinnej modlitwy. (…) Godzina święta jest czasem, w którym jednocząc się z cierpiącym Chrystusem, jednoczymy się zarazem z Jego Matką”.

(z zachęty duchowej o. Wawrzyńca Marii Waszkiewicza)

Książka zawiera ponad 30 tekstów do rozmyślań na godzinę świętą autorów uznanych, świętych i mistyków ubiegłych wieków oraz wstęp i liczne dodatki (m.in. rozważania drogi krzyżowej, zegar Męki Pańskiej, przestrogę św. Teresy od Jezusa oraz 33 dni z Sercem Jezusowym i artykuł o Jego kulcie).

Św. Piotr Julian Eymard – Jezus-Hostia

Na godzinę adoracji, która ci przypadnie, patrz jako na godzinę rajską, idź na nią, jakbyś szedł do Nieba na boską ucztę – i niech godzina ta będzie pożądana i witana jak szczęście. Utrzymuj starannie serce swe w jej pragnieniu. Mów sobie: „Za cztery godziny, za dwie, za godzinę… udam się na posłuchanie miłości i łaski do Zbawiciela: zaprosił mnie, oczekuje, pragnie…”. /Św. Piotr Julian Eymard

Obecny tomik pod wymownym tytułem Jezus-Hostia zawiera praktyczne wskazówki do adoracji oraz szereg tematów, z których każdy uczy nas znać lepiej i kochać goręcej Jezusa-Hostię.

Kto chce poznać lepiej, a więc i pokochać goręcej Pana Jezusa, niech przestudiuje tę książeczkę, niech przemyśli przed tabernakulum, a przeczytawszy ją, niech westchnie w intencji tych, co to dzieło pobożnemu czytelnikowi uprzystępnili.

IMPRIMATUR POTEST NR 2270/35

Sandomiriae, die 8 Junii anni 1935, Antonius Kasprzycki, Administrator Apostolicus

W tekście korzystano z wydania z 1936 roku Wydawnictwa Księży Pallotynów. Dokonano niezbędnych korekt w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej, pisowni małą i wielką literą. Nieliczne wyrazy, obecnie nieużywane, uwspółcześniono.

Ojciec Elizeusz – ABC osobistego oddania się Maryi

Przyjacielu, ta książeczka to skarb. Z Matką Bożą krótka droga do świętości. Dziełko to ujmuje głębią i prostotą. Podpowie Ci jak żyć z Matką Bożą na co dzień, jaki jest sens życia, na czym polega życie na drodze oddania, jakie są owoce oddania, jak zjednoczyć się z Maryją.

Imprimatur dla dziełka: L.dz. 1847/2019

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka

Wydanie II

Format 9,5 x 14 cm

Liczba stron – 64

ISBN 978-83-955056-1-4

Tytuł: Wzór doskonałej chrześcijanki żyjącej we współczesnym świecie, czyli Żywot Wirginii Bruni

Opracowano na podstawie wydania z roku 1854: "Wzór doskonałej chrześcijanki w tegoczesnym świecie żyjącej, czyli Żywot Wirginii Bruni-Granei zmarłej w Rzymie w roku 1840"

Tłumaczenie: o. Prokop Leszczyński, kapucyn

Wydanie zostało uwspółcześnione pod względem językowym. Zawartość merytoryczna pozostała nienaruszona.

Oprawa: twarda

Format: A5

Liczba stron: 236

Książka posiada aprobaty kościelne i zakonne z roku 1854.

Oby, co w niewiastach godne pochwały, naśladowali mężczyźni.

Św. Hieronim List 54

Wstęp Autora:

Święty Paweł Apostoł w jednym ze swoich listów powiada do Rzymian: wiara wasza bywa opowiadana po wszystkim świecie, a wasze posłuszeństwo rozsławiło się po wszystkich miejscach (Rz 1,8; 16,19). Słowa te stosujące się do chrześcijańskiego Rzymu były nie tylko pochwałą ówczesnych mieszkańców tego miasta, lecz i proroctwem na przyszłość. Widocznie bowiem w tym ustępie swojego listu wielki Apostoł przepowiada, że w Rzymie ani wiara, ani spełnienie przepisów prawdziwej religii Pana Naszego Jezusa Chrystusa nie ustaną nigdy, i że wyznanie rzymskie po wszystkie wieki i dla świata całego stanie się probierczym kamieniem prawdziwej wiary i wszelkiej prawdziwie chrześcijańskiej cnoty.

Jakoż Kościołowi temu czas, który wszystko niszczy, nie mógł odjąć ani jego nieustającej siły, ani jego płodnej zawsze żyzności, i po upływie osiemnastu stuleci, w obecnym nawet wieku, tak niestety pełnym niewiary i występków, wśród tylu ludzi bez religii albo obojętnych na nią, obok tylu niewiast lekkomyślnych albo występnych, Rzym posiada w każdym stanie, na każdym szczeblu społeczeństwa wielką liczbę chrześcijan płci obojga, którzy otoczeni zepsuciem świata dochodzą do wysokiej świątobliwości. A wiodąc życie na pozór pospolite i niczym nie uderzające, swoją pobożnością, gorliwością i wysoką cnotą równają się w istocie najznakomitszym świętym pierwszych wieków chrześcijaństwa. Świat nie zna tych dusz prawdziwie wielkich i szlachetnych, bo świat znać ich nie jest godzien, a dusze te uwłaszczałyby swojej godności, gdyby chciały jaśnieć przed światem. Pomimo atoli tego, żywością swojej niezachwianej wiary i doskonałością swoich ukrytych, lecz istotnych i niepospolitych cnót, wzory te doskonałości chrześcijańskiej utrwalają w stolicy katolicyzmu nieprzerwany szereg żyjących dowodów prawdziwości i boskości naszej świętej religii.

Z tej liczby była zmarła niedawno w kwiecie wieku, bo licząca zaledwie dwadzieścia osiem lat, Wirginia Bruni, osierociwszy troje dziatek, dla których była najlepszą matką, opuszczając pobożną rodzinę, której stała się pociechą i zaszczytem, pogrążając w smutku wielką liczbę biednych i ubogich chorych, których była opiekunką i szafarką wszelkich dobrodziejstw. Zgon jej napełnił żywą boleścią także serca wielu przyjaciółek połączonych z nią od młodości związkiem miłości w Chrystusie, a nawet i dla jej dalszych znajomych nie był obojętny, bo we wszystkich obudzała ona szczególny szacunek i dla wszystkich była przykładem i pobudką do cnoty. Wszakże pod tym względem szczególnie to młodym wdowom dotkliwa i do żałowania była strata tej pobożnej niewiasty, gdyż była ona wzorem wdowieństwa chrześcijańskiego, a wzorem tym doskonalszym, że nie przedstawiając w sobie nic nadzwyczajnego, nic uderzającego i świetnego, tym łatwiej mogła być naśladowana przez każdą chrześcijankę będącą w jej położeniu.

Przeto nie tyle w celu uczczenia jej pamięci, bo dziś już usnąwszy w Panu bez wątpienia ta święta dusza nie dba o pochwały ludzkie, których obawiała się i unikała za życia, jako cnotę narażającą na szwank jej pokorę; nie w celu pochwalenia zmarłej, lecz dla zbudowania i nauki osób będących w jej stanie, na chwałę Boga i na świadectwo pobożności współczesnych Rzymianek wzięliśmy się do skreślenia żywotu młodej niewiasty, doskonałej chrześcijanki, której historia nie należy do zeszłych wieków, do czasów dawno minionych. Przed miesiącem bowiem widzieliśmy ją w Rzymie, uwieńczającą drogą w obliczu Pana śmiercią świątobliwe życie, a tym samym powiększającą liczbę onych wzorów wysokiej doskonałości chrześcijańskiej, w każdym wieku tak licznie pojawiających się wśród naszego miasta, na świadectwo i dowód, że duch katolicki bez przerwy ożywia te stolicę, jasno promienieje zawsze z tej głównej twierdzy całego katolicyzmu, i wydaje najobfitsze owoce w tym ognisku świata chrześcijańskiego.

Pisano w Rzymie, w marcu 1840 r.

Św. Tomasz z Akwinu mówiąc o Matce Bożej, zauważył: „Przyszły mi wszelkie dobra, wraz z Nią”. Radził, aby „przyjąć Ją w rozumie przez wiarę, a w sercu przez miłość”. W niniejszej książce O. Konstanty M. Żukiewicz zachęca do poznawania Maryi śladami Doktora Anielskiego, a zwłaszcza do czytania, rozmyślania, rozważania, ponieważ „pójdzie za tym i serce, to małe serce, i ukocha Wielką Matkę Boga, a przekleństwa życia w błogosławieństwa się przemienią”.

Autor: Konstanty Maria Żukiewicz OP

Rok wydania: 2022

Stron: 226

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Varsaviae, die 20 Martii 1928.

Vicarius Generalis

† Dr. St. Gall.

Notarius: V. Majewski.

Całą naukę św. Tomasza o Matce Boskiej, która Mariologią się nazywa, można by podzielić na trzy części.

I. Maryja w stosunku do Boga.

W Jego wyrokach, Jej przeznaczenie, rzeczywista Matka Jezusa Chrystusa, podniesiona przez to do niezwykłej godności: Matki Boga — Bogarodzicy.

II. Maryja, Sama w Sobie.

Jej wyjątkowe przywileje, niepokalaność i bezgrzeszność, pełność łaski i cnót. Dziewictwo, świętość i słodki zgon, słowem Niepokalana, Najświętsza, Wniebowzięta.

III. Maryja w stosunku do stworzeń.

Natury, aniołów, a szczególnie ludzi. Jej posłannictwo współodkupicielki, pośredniczki i pocieszycielki. Ona nie umarła, ale żyje w Kościele i w duszach; ma do nich prawo, a one mają wobec Niej pewne obowiązki.

Oto całokształt Mariologii według myśli Doktora Anielskiego. [fragment]

Spis treści:

Przedmowa………………………………………………………………………..5

Wstęp………………………………………………………………………………..9

Program rozmyślań…………………………………………………………..15

O przeznaczeniu Maryi……………………………………………………..17

Wspólne przeznaczenie Jezusa i Maryi………………………………..23

Maryja przepowiedziana……………………………………………………27

Skała jako symbol Matki Boskiej………………………………………..33

Figury Maryi…………………………………………………………………….37

Proroctwa Maryjne…………………………………………………………..43

Bogarodzica……………………………………………………………………..51

Godność Bogarodzicy……………………………………………………….57

Wykład homiletyczny tajemnicy Zwiastowania……………………63

Wykład „Zdrowaś Maryjo” według św. Tomasza z Akwinu…..71

Trójca św. a Bogarodzica……………………………………………………81

Maryja sama w sobie…………………………………………………………89

Niepokalana…………………………………………………………………….95

Bezgrzeszność Maryi……………………………………………………….103

Pełność łaski Maryi…………………………………………………………109

Cnoty Maryi…………………………………………………………………..117

Maryja jako dziewica……………………………………………………….123

Małżeństwo Maryi………………………………………………………….129

O pokorze Maryi…………………………………………………………….137

Pełność wiedzy Maryi……………………………………………………..145

Słowa Maryi……………………………………………………………………151

Magnificat……………………………………………………………………..157

Śmierć i wniebowzięcie……………………………………………………165

Maryja w stosunku do Ludzkości……………………………………..171

Współodkupicielka — Pomocnica w dziele zbawienia………..179

Maryja Pośredniczką i Orędowniczką……………………………….185

Królowa wszechświata…………………………………………………….195

O czci Matki Boskiej……………………………………………………….203

Ofiara Serca……………………………………………………………………209

Modlitwa do Matki Boskiej św. Tomasza z Akwinu……………..219

Dzieła św. Tomasza, w których pisze o Najśw. Pannie…………223

W niniejszym wznowieniu wprowadzono nieznaczne zmiany korektorskie: uwspółcześnienia w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej oraz pisowni wielką i małą literą.

Książka zawiera 26 rozdziałów – czytań o Matce Bożej. Autor omawia w nich poszczególne przymioty Macierzyństwa Maryi i sposób, w jaki troszczy się Ona o swoje dzieci. W każdym czytaniu podane są przykłady z życia konkretnych ludzi. Celem dzieła jest wyjaśnienie słów Chrystusa wypowiedzianych na Kalwarii: Oto Matka twoja, a także pozostałej części Jego testamentu: Oto syn Twój.

Autor: Kazimierz Riedl

Rok wydania: 2019

Stron: 176

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

E. Curia Principis Episcopi

Cracovie, die 13 Novembris 1923;

Bp Adam Stefan Sapieha

Cracovie, die 31 Juli 1906;

J. Kard. Puzyna

Książeczka ta zawiera w sobie czytania o Najświętszej Pannie Maryi.

Ja znam dobrze twoją wielką cześć i szczerą miłość ku tej Błogosławionej Dziewicy i Matce Bożej. Ale że twoja miłość polega często tylko na uczuciu, bez dokładnego poznania tej Królowej nieba i ziemi, i dlatego ze czcią i miłością Maryi łączysz błędy, a nawet grzechy, które nie tylko się nie zgadzają, ale nawet wręcz tej czci i miłości się sprzeciwiają; dlatego Ci najmilszy tę książeczkę podaję, abyś dokładniej poznał Maryję, tem goręcej Ją umiłował, z tem większą ufnością do Niej się garnął w potrzebach duszy i ciała, a wreszcie, abyś jeszcze usilniej starał się Jej podobać twojemi cnotami.

A ponieważ Pan Jezus cały nasz stosunek do Maryi, a Maryi do nas zawarł w słowach na krzyżu wyrzeczonych: Oto Matka twoja: więc też i ja idąc za Panem Jezusem postanowiłem te Jego najsłodsze dla nas słowa wziąć za przedmiot tych czytań. Z tych słów Boskich wyprowadziłem odpowiednie wnioski i starałem się na przykładach okazać, jak Najświętsza Dziewica spełnia wybornie zadanie i obowiązki macierzyńskie względem nas, abyśmy i te drugie słowa Pana Jezusa: Oto syn twój, jako niezbędny względem Maryi obowiązek spełnili.

[Z przedmowy Autora]

Niniejsze wydanie powstało w oparciu o dzieło z r. 1906, z uzupełnieniami z r. 1923 (z wydania z r. 1923 pochodzi tekst stron 17-18 oraz uwspółcześnienia niektórych wyrazów).

Przemówienia Ojca Maksymiliana Kolbego powstały w oparciu o oryginalne notatki współbraci św. Maksymiliana z Niepokalanowa, zebrane wkrótce po jego męczeńskiej śmierci w niemieckim obozie koncentracyjnym. Niniejsze wydanie nie zawiera wprowadzanych później zmian, skrótów (usuniętych fragmentów) oraz przypisów, zacierających wierny przekaz Świętego Szaleńca Niepokalanej.

Autor: Św. Maksymilian Kolbe i współbracia

Rok wydania: 2020

Format: 16,4×23,5

Stron: 422

Oprawa: twarda / miękka

Imprimatur

Niepokalanów, 1957 r.

fr. Izydor Koźbiał

gwardian

Niechże okruchy „Słów Żywota”, w gorącym sercu wypieszczone, a kochającymi usty naszego Ojca przekazane – karmią i uskrzydlają nas na heroiczną służbę Niepokalanej pod zwycięskim sztandarem M.I.

[fr I.Koźbiał, Niepokalanów]

Przedmowa

Do jednych z najbardziej pięknych i pozostawiających na zawsze wiele głębokich i zarazem trwałych wrażeń, jakie przeżyliśmy w Niepokalanowie, były niewątpliwie przemówienia Ojca Maksymiliana Kolbego. Pamiętamy, jak przychodził on cicho i niepostrzeżenie na oznaczone miejsce, gdzie go już oczekiwaliśmy. Krótka, wspólna modlitwa ‐ i widzimy go siedzącego na tak dobrze nam znanej „ambonce” lub na sposób japoński ‐ na ziemi w cieniu drzew. Osłabione gruźlicą płuca czyniły jego głos lekko przyciszonym, lecz tak bardzo miłym i wprost zniewalającym do skupienia. Były to krótkie, proste zdania, ale jakże cenne i głęboko zapadające w serce! One to tak wyraziście ukazywały nam przecudny Ideał‐Niepokalaną.

Czuło się, że Ojciec Maksymilian wyjawia przed nami własne przeżycia i karmi nas nadmiarem swego ducha.

Niektórzy z niepokalanowian w trosce o zachowanie tych ziaren ewangelicznego posiewu, zapisywali je sobie bezpośrednio na konferencjach. Jedni stenografowali, drudzy notowali zwykłym pismem, a jeszcze inni, nie mogąc zdążyć, zapisywali tylko ważniejsze zdania.

Po zaaresztowaniu i męczeńskiej śmierci Ojca Maksymiliana przekonaliśmy się wielokrotnie, czym są dla nas streszczone przemówienia Ojca Maksymiliana. Dlatego też wkrótce powstał projekt zebrania możliwie wszystkich tych przemówień i wypowiedzi. W okresie niemieckiej niewoli z różnych przyczyn nie można było od razu sporządzić całkowitego zbioru. Dopiero w kilka lat po przeminięciu ciężkich i trudnych dni zdołano zakończyć prace nad pierwszym pełnym wydaniem archiwalnym pt. „Przemówienia Ojca Maksymiliana Marii Kolbego”.

Nieco później, przygotowując drugie wydanie przemówień, zastanawialiśmy się, czy nie należałoby poprawić tekstu w tych miejscach, gdzie zauważa się brak ciągłości myśli, albo gdzie nie jest ona jasno wyrażona. Po zasięgnięciu opinii Ojców i Braci, postanowiono przemówienia Ojca Maksymiliana wydać bez jakichkolwiek uzupełnień. Jeżeli natomiast w treści znajdują się pewne nieścisłości, to pochodzą one wyłącznie od streszczających. Jedynie tam, gdzie zachodziła wyraźna potrzeba zastosowaliśmy obecną pisownię i bardziej poprawne przestankowanie. Opuszczone zostały również odsyłacze i wyjaśnienia o wartości archiwalnej. Niektóre przemówienia streszczało dwóch albo trzech Braci. W takich wypadkach jedno streszczenie zamieściliśmy w pierwszej części, a inne włączono do części trzeciej.

Przemówienia i wypowiedzi bez dat zostały umieszczone w części drugiej. Imiona i nazwiska streszczających podaliśmy w spisie treści po tytułach. Jeżeli natomiast przy danym tytule nie są wymienione, tzn. że nie zdołaliśmy stwierdzić, przez kogo to przemówienie było streszczone.

***

Niepokalana, Matka Łaski Bożej niech sprawi, aby myśli te w sercach czytających zasiewały się i wzrastały, szerząc coraz bardziej Jej przemożne, królewskie i matczyne władanie.

br. M. Wędrowski

br. Innocenty M. Wójcik

[Fragment]

„Jaki więc jest ścisły związek między naszym uświęceniem a Matką Bożą?

Że Matka Boża jest najbardziej zjednoczona i upodobniona jako stworzenie do Boga, to nie ulega najmniejszej wątpliwości. Dlatego im bardziej będziemy z Nią zjednoczeni ‐ Jej własnością, tym więcej będziemy ubóstwieni.

Ale szatan wie, że to jest jedyna droga, i dlatego stara się wszelkimi siłami wykluczyć pośrednictwo Matki Najświętszej. Jeżeli Pan Bóg chce tej drogi ‐

a więc przez Maryję, to dlaczego mamy się od niej odchylać. I poniekąd wpadamy w grzech, bo to jest pycha, czyli nie zastosowanie woli naszej z wolą Bożą.

Gdyby jeszcze przyszły wątpliwości, czy też modlić się bezpośrednio do Pana Jezusa, czy też przez Matkę Najświętszą, weźmy sobie przykład. Tak samo wygląda jakby ktoś chciał jechać do Gdańska, więc czy on ma pójść do Gdańska, czy do pociągu, żeby nim zajechał, lub gdyby chciał wejść na szczyt wieży, musi wpierw iść po drabinie, aby się tam dostać. Tak samo i w życiu duchowym ‐ do Pana Jezusa, przez Matkę Najświętszą. Oddajmy się Jej, a Ona nas nauczy poznać i ukochać Boga, otworzy tajemnice Serca Pana Jezusa i Trójcy Przenajświętszej. Ona nam wyprosi siłę, byśmy poszli i wytrwali na tej drodze.”

W niniejszym wydaniu nie wprowadzono zmian językowych, z wyjątkiem uspójnienia nazw (w całym tekście imię Matki Bożej: Maryja, Lourdes zamiast Lurd w kilku miejscach), oraz uwspółcześnienia kilku niezrozumiałych obecnie słów (np. ośm – ośmiu).

Wcielenie Boga osiąga szczyt samoupokorzenia i samoogołocenia w misterium Eucharystii. W tym sakramencie tajemnica „Boga z nami” objawia się w sposób niezrównany, niosąc ze sobą wszelkie skutki niezmierzonej miłości Boga.

Chrystus jest nie tylko „Bogiem z nami”. On jest Bogiem, który w małej konsekrowanej Hostii wydał się całkowicie w ręce ludzi, rezygnując z jakiejkolwiek ochrony. Jezus Eucharystyczny obecny w konsekrowanej Hostii jest rzeczywiście najuboższym i najbardziej bezbronnym w Kościele, i takim jest przede wszystkim podczas rozdawania Komunii świętej.

W czasie rozdawania Komunii świętej zauważa się w naszych czasach zjawisko zadziwiającego braku wrażliwości i troski, gdy chodzi o wszelkie wymogi praktyczne, jakie winny być spełnione z racji rzeczywistej i substancjalnej obecności Boga wcielonego w małej konsekrowanej Hostii. Konieczne zewnętrzne akty adoracji, poszanowania świętości i troski w odniesieniu do konsekrowanej Hostii są często zredukowane do minimum. Minimalizm zewnętrznych gestów adoracji wobec konsekrowanej Hostii prowadzi z czasem do ograniczenia wiary we Wcielenie i w Transsubstancjację, zawężonej tylko do zakresu teoretycznego.

Eucharystia jest prawdziwym sercem żyjącego Kościoła. Jeśli konkretne przejawy kultu Boga obecnego w Eucharystii są redukowane, serce to doznaje zranienia. Aby uzdrowić serce Kościoła naszych czasów, trzeba uzdrowić sposób traktowania Jezusa Eucharystycznego obecnego w konsekrowanej Hostii. Bo Hostia konsekrowana – w każdej, nawet najmniejszej swojej cząstce – to sam Pan!

bp Athanasius Schneider urodził się w 1961 roku w Kirgistanie, w deportowanej rodzinie niemieckiej, która w roku 1973 wyemigrowała do Niemiec. W 1990 został wyświęcony na kapłana. W 1997 roku uzyskał doktorat z patrologii na Augustinianum w Rzymie. Od 1999 jest profesorem w Wyższym Seminarium Duchownym w Karagandzie (Kazachstan). W 2006 roku został biskupem tytularnym Celeriny i biskupem pomocniczym w Karagandzie. Od 2011 roku jest biskupem pomocniczym w Archidiecezji Najświętszej Maryi w Astanie (Kazachstan). Jest przewodniczącym Komisji Liturgicznej i sekretarzem generalnym Konferencji Biskupów Katolickich Kazachstanu.

W książce o. Żukiewicz wprowadza czytelnika w tajemnicę Stabat Mater; Maryi, która przez całe swoje życie jako Współodkupicielka rodzaju ludzkiego stała pod krzyżem. Książka podzielona jest na dwie części, zawierające krótkie rozdziały – znakomicie nadające się do rozmyślania; w pierwszej części autor omawia sytuację Maryi, w drugiej odnosi ją do życia poszczególnych osób, do każdego człowieka. Stara się w ten sposób przygotować czytelnika do skutecznego uzyskiwania pomocy u Matki Bożej we wszystkich codziennych zmaganiach i cierpieniach. Dziecko Maryi znajdzie w tej książce wiele skarbów, a przede wszystkim niesłabnące pocieszenie i wzmocnienie.

Autor: Konstanty Maria Żukiewicz OP

Rok wydania: 2022

Stron: 210

Format: 130 x 190

Oprawa: miękka

Imprimatur

Przemyśl, dnia 9 lutego 1928 roku.

Kuria Biskupia

† Anatol, Bp

† Adam Sapiecha

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: korekty w zakresie ortografii i gramatyki. Niektóre wyrażenia uwspółcześniono, z dbałością o to, aby nie ingerować w warstwę merytoryczną.

Macierzyńskie Serce Maryi. Rozważania o Jej Pośrednictwie na tle Ewangelii i Dziejów Apostolskich.

Książka jest efektem przemyśleń o. Woronieckiego na temat współdziałania Matki Bożej – Współodkupicielki i Pośredniczki wszystkich łask – w zbawczym dziele Jej Syna. Autor opiera się na Ewangelii i Dziejach Apostolskich oraz na nauczaniu św. Tomasza z Akwinu, pragnąc „choć coś drobnego dorzucić do skarbca Mariologii”.

O. Woroniecki wskazuje także na to, co już wcześniej zauważyła św. Teresa od Dzieciątka Jezus, że Maryja „żyła wiarą jak i my”.

Autor: Jacek Woroniecki OP

Rok wydania: 2023

Stron: 242

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Poznań, 1946 r.

DE LICENTIA ORDINARII SUPERIORUM PERMISSU

Za zezwoleniem Władzy Duchownej

Z licznych prawd, które sie odnosza do Matki naszego Zbawiciela, Najświętszej Maryi Panny, szczególne zainteresowanie budzi w ostatnich czasach ta, która głosi, że pośredniczy Ona we wszystkich naszych stosunkach z Bogiem.

Coraz częściej otrzymuje Ona z ust samego Kościoła tytuł Współodkupicielki rodu ludzkiego i Pośredniczki wszystkich łask Bożych.

Temu to właśnie pośrednictwu Najświętszej Maryi Panny poświęcone są niniejsze rozważania od dawna już snute w umyśle.

Nie jest to coś nowego, nieznanego dawnym wiekom. Przeciwnie, u wielkich miłośników Maryi, jakimi byli wszyscy Ojcowie i Doktorowie Kościoła, bardzo często można się spotkać z tym przekonaniem, że wszystko co mamy od Boga, zawdzięczamy też i Maryi. Ale oto w naszych czasach zjawiło się pragnienie, aby to przekonanie wiernych od najdawniejszych wieków zostało głębiej przemyślane i nawet, aby zostało przez Kościół określone jako dogmat wiary, tzn. jako prawda wchodząca w skład objawienia chrześcijańskiego.

Nie tylko powołał Ją na pierwszym miejscu do udziału w swym dziele, ale dał Jej w nim największy zakres działalności, obejmujący całą ludzkość — jak o tym stopniowo będziemy mogli się przekonać.

Wielu wśród nas myśli, że religia, że wiara, że pobożność są tylko sprawą uczucia i w następstwie tego i cześć Maryi sprowadzają do tkliwego gadulstwa, sądząc, że może Ją to zadowolić, a nam korzyść przynieść. Tymczasem tak bynajmniej nie jest. Religia, wiara, pobożność są przede wszystkim dziełem najwyższych władz naszej duszy, jakimi są rozum i wola, a uczucia są tu tylko przygrywką, której bynajmniej lekceważyć nie należy, ale której na pierwsze miejsce wysuwać nie wolno. [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu nie dokonano zmian, poza uspójnieniem pisowni wielką i małą literą i poprawą kilku oczywistych błędów ortograficznych.

Uzupełnieniono jednak przypisy (opatrzone skrótem [przyp.red.]) w miejscach, w których tekst może być niejasny; głównie w oparciu o dzieło o. R. Garrigou-Lagrange OP, Matka Zbawiciela a nasze życie wewnętrzne, Matris, 2021, Imprimatur: Kuria Metropolitalna Warszawska, 21 czerwca 2021. oraz Pismo Św. Nowego Testamentu w przekładzie ks. J. Wujka z r. 1962.

Tradycyjny katechizm dla dzieci po raz pierwszy w języku polskim! Doskonały prezent z dziecka od 6 do 14 roku życia!

Katechizm z Baltimore był od dziewiętnastego wieku narodowym katechizmem katolickim dla dzieci w Stanach Zjednoczonych, opartym na Małym Katechizmie św. Roberta Bellarmina z 1597 roku. Zaaprobowany w 1885 roku stał się standardowym tekstem wspierającym wysiłki zarówno rodziców, jak i edukatorów w katolickim wychowaniu dzieci i młodzieży przez następne pokolenia.

Edycja z 1964 roku pt. Saint Joseph Baltimore Catechism, z której skorzystała redakcja wydawnictwa Rosa Mystica, została opatrzona formułami nihil obstat, imprimatur oraz imprimi potest. Niniejszy przekład pozostaje wierny oryginałowi, przez co odwołuje się do rzeczywistości teologiczno-prawnej Kościoła katolickiego sprzed reform Soboru Watykańskiego II. Tyczy się to w szczególności Mszy Świętej według Mszału rzymskiego św. Piusa V oraz tradycyjnego kalendarza liturgicznego.

Katechizm ten składa się z trzech zasadniczych części: I – Wiara; II – Przykazania; III – Sakramenty. Wychodząc od tekstu Pisma Świętego, oferuje on zwięzły i przejrzysty wykład nauki Kościoła w postaci pytań i odpowiedzi, skonstruowanych w sposób przystępny dla umysłu dziecka.

Każda część kończy się zestawem różnego rodzaju zadań i ćwiczeń, zachęcających młodego czytelnika do nauki prawd wiary katolickiej, sprawdzających jego wiedzę i zrozumienie poszczególnych treści, ale także inspirujących go do praktyk religijnych w codzienności.

Nowa okładka!

W środku czarno-białe ryciny braci Klauberów.

Oddaję do rąk pobożnego Czytelnika tę książeczkę, a zarazem dziękuję Bogu, iż dał mi szczególną łaskę i możliwość przetłumaczenia z łaciny tego dzieła poświęconego Bogurodzicy.

Postanowiłem na nowo znanym uczynić dzieło, które od prawie trzech wieków w różnych językach z zadowoleniem i zbudowaniem było przyjmowane – i z całą pewnością w swoim czasie niejeden zbawienny przyniosło owoc. Jeśli choć tylko jedno zdanie czy akapit obudzi w kimś chęć okazywania gorliwszej czci Maryi, Matce Boga, jeśli ręka pobożnego rodzica, chcącego wyjaśnić swemu dziecku znaczenie symboliki maryjnej ukrytej w Litanii, zasieje w nim ziarno wiary i pobożności, to chyba dostatecznie za ten wysiłek tłumacza będę wynagrodzony.

Bogu, który jest cząstką dziedzictwa mego – śmiało ten pierwszy krok jako tłumacz czynię.

A Tej, o której to dzieło opowiada i którą sławi, dziękuję za wezwanie mnie niegodnego i nieumiejętnego do swojej służby.

Fragment wstępu tłumacza

Pan Bóg od wieków postanowił, że Jego boski Syn dla odkupienia grzechów świata stanie się człowiekiem i równocześnie z tym postanowieniem przeznaczył dla Niego matkę.

W pierwszej części naszej pracy zobaczymy, jak Bóg przygotowywał wszystko do tego wielkiego dzieła swojej miłości, Bóg i Maryja wspólnie nad tym dziełem pracowali. Matka Boża musiała być najświętszą istotą. Pan Bóg ze względu na posłannictwo Maryi stworzył Ją bez grzechu i ozdobił swoimi łaskami. I o tym rozmyślać będziemy w rozdziale: Stworzenie Serca Maryi.

Najświętsza Panna godna się okazała tych darów Bożych, a przez swą niezachwianą wierność łasce Bożej, zupełne poświęcenie i heroiczne cnoty – na coraz większą u Boga zasługiwała łaskę, i to będzie przedmiotem drugiego rozdziału: Uświęcenie Serca Maryi.

Na koniec do takiej doszła doskonałości, iż Pan Bóg w nagrodę Jej zasług powołał Ją na matkę Zbawiciela i o tym będzie w trzecim rozdziale: Współdziałanie Serca Maryi w tajemnicy wcielenia.

Wznowiliśmy to dziełko na podstawie wydania z 1914 roku nakładem Księży Misjonarzy. W dawnym wydaniu, autor książki nie został podany, przypuszczamy, że rozmyślania te popełnił czciciel św. Alfonsa Marii Liguoriego, Jego brat w Chrystusie – o. Édouard Saint-Omer CSsR.

IMPRIMATUR L. 277/35

Kraków, 16.01.1935r.

Wikariusz generalny — Stanisław Bp.

o. Prokop kapucyn – Najświętsze Serce Pana Jezusa

Pobożni czciciele najsłodszego Serca Jezusowego znajdą w tym dziełku trzydzieści trzy rozmyślania, mające na celu pobudzić nas do coraz lepszego poznawania najdroższego Serca Pana Jezusa, a przez to do coraz silniejszego rozniecenia we własnych sercach świętej miłości Boga przy tym ognisku boskiej miłości ku nam, jakim jest Serce Zbawcy i Pana naszego.

Komu zawdzięczamy wszystkie łaski, przez które do Nieba dostać się możemy, aby tam zażywać szczęścia, przechodzącego pojęcie ludzkie, a zażywać go nie rok jeden, nie lat tysiące, nie miliony lat, ale przez wszystkie wieki wieków?

Sercu Jezusa!

APPROBATUR

Varsaviae, die 20 Martiis (1 Apriliis) 1896

Judex Surrogatus, Praelatus Metropolitanus R. Filochowski

Secretarius J. Podbielski

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka – miła w dotyku dzięki okładzinie soft – touch

Wydanie I

Format 11,5 x 18 cm

Liczba stron – 280

ISBN 978-83-67079-89-1

o. Frederick William Faber – O dobroci

Oto krótka nauka o DOBROCI. Jest ona, jak wszystkie pisma o. Fabera – wielkiej nauki i wielkiej świątobliwości zakonnika, pełna najzbawienniejszych prawd, a tym pożyteczniejszych i potrzebniejszych, że odnoszą się one do potocznego życia, do codziennych relacji ludzi między sobą.

Autor, rozbierając ten przedmiot ze zwykłą sobie głębokością poglądów i z przedziwną znajomością serca ludzkiego, umie dopatrzyć się w DOBROCI coś nieoddzielnego wprawdzie od miłości, ale stanowiącego pewną odrębność.

Można też powiedzieć, że to, co on tu mówi o DOBROCI, taki ma związek z miłością bliźniego, jaki na przykład miałoby rozprawianie o zapachu róży z rozprawianiem o samym kwiecie tę woń wydającym. Jak róża nie jest tym samym co jej miły zapach i jej zapachu bez niej by nie było, tak i DOBROĆ jest nieoddzielna od miłości.

/o. Prokop kapucyn

APPROBATUR NO 1262

Datum Plociae die 12 mensis Augusti 1889 a.

Admiuistrator Dioecesis Plocensis, Episcopus Suffraganeus ✝Henricus Pectus Epus

Tytuł oryg: Kindness. W tekście korzystano z wyd. S. Niemiery, Warszawa 1890. Dokonano niezbędnych korekt w zakresie ortografii, pisowni łącznej i rozłącznej, pisowni małą i wielką literą. Nieliczne wyrazy, obecnie nieużywane, uwspółcześniono. Na okładce ilustracja autorstwa Piotra Stachiewicza.

KSIĄŻKA:

Oprawa miękka – miła w dotyku dzięki okładzinie soft – touch

Wydanie I

Format 11,5 x 18 cm

Liczba stron – 104

ISBN 978-83-67415-44-6

Dla setek tysięcy czytelników artykuły czasopisma były światłem, ostoją i pociechą w trudach i zawiłych okolicznościach życia.

Są one proste jak miłość matki i głębokie jak jej uczucie.

I tak być musiało, albowiem szerzą one cześć Najlepszej z Matek i Najlitościwszej ze wszystkich stworzeń.

[Z przedmowy]

Autor: Różni autorzy

Rok wydania: 2020

Stron: 154

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur

Rzym, 3 kwietnia 1946;

Bp Józef Gawlina

CO MÓWI DUCH ŚWIĘTY O NAJŚW. MARYI PANNIE w Piśmie św. Starego i Nowego Zakonu? Niewielkie, lecz treściwe i wartościowe dziełko stanowi zwięzłą odpowiedź na pytanie postawione w tytule. Autor niezwykle jasno i prosto wyjaśnia tajemnice, którym Ojcowie i Doktorzy Kościoła poświęcili obszerne dzieła (m.in. Św. Augustyn, Św. Tomasz z Akwinu, Św. Bonawentura).

We mnie wszelka łaska drogi i prawdy; we mnie wszystka nadzieja żywota i cnoty.

Autor: Franciszek Walczyński

Rok wydania: 2023

Format: 10,2 x 14

Stron: 84

Oprawa: miękka

Imprimatur

Tarnoviae, 11 Januarii 1932

† LEO, Eppus.

Autor zauważa, że „obowiązkiem wszystkich prawowiernych chrześcijan – katolików, jako »Dzieci Maryi« jest czcić i kochać Ją, służyć Jej wiernie i naśladować Ją gorliwie, jako Matkę Bożą i Matkę naszą. Aby ten obowiązek należycie spełnić, trzeba przede wszystkim starać sią o dokładne poznanie Najśw. Maryi Panny. Aby zaś to poznanie było prawdziwe, Panu Bogu miłe, Najśw. Maryi Panny godne, a nam pożyteczne; aby stąd płynące nabożeństwo nasze do Najśw. Bogarodzicy i naszej Matki mogło być pewnym znakiem i rękojmią naszego zbanienia, trzeba to poznanie oprzeć na fundamencie Objawienia Bożego.”

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych i niewielu poprawek wg zasad współczesnej ortografii, tj. zamiany końcówek wyrazów np. em na ym, yj na j/i, słów Jakób – Jakub, Marjia – Maryja, Jezajaszowe – Izajaszowe, Betleem – Betlejem, oczekiwający – oczekujący. Uspójniono pisownię małą i wielką literą oraz łączną i rozłączną.

Maksymilian Kolbe zajmuje znakomite miejsce wśród takich gigantów kultu maryjnego, jak św. Bernard z Clairvaux, św. Dominik, św. Bonawentura, św. Bernardyn ze Sieny, św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, św. Alfons de Liguori, św. Stanisław Papczyński, bł. Alan de Rupe czy bł. Duns Szkot.

W służbie idei królowania Maryi był bezkompromisowy. Tej ogromnej miłości „maryjnego szaleńca” często świat nie rozumiał. I do dziś nie rozumie... Ale – niestety! – nie rozumiało jej też pokaźne grono ludzi Kościoła, ba, nawet braci zakonnych. A jednak absolutnie przekonany o słuszności swej drogi, o. Maksymilian nie zrażał się. Będąc pewny wstawiennictwa tak możnej Orędowniczki, angażował wszystkie swe siły, by Ona królowała.

I ta prawda wybrzmiewa tutaj, na kartach spisanych przez Konrada Czerskiego. Piękny to przewodnik, ukazujący – tak potrzebną w życiu chrześcijanina! – drogę duchowości maryjnej i jej mistrza – „szaleńca Niepokalanej”. Jakże potrzebujemy dziś takich szaleńców!

Bogusław Bajor

Redaktor naczelny "Przymierza z Maryją"

Rycerze, królowie i królowe, damy dworu, pustelnicy, marynarze, rozbójnicy, a nawet… święci i Aniołowie. Tacy są bohaterowie tych opowieści. Ciekawe historie przeniosą czytelnika w świat, którego już nie ma. Warto się z nim zapoznać. Książka „Matusowe opowieści Część I” to wymarzony prezent nie tylko dla dziecka, ale dla całej rodziny.

Ciężkie chmury pędziły jedna na drugą, tak że po chwili całe niebo zrobiło się granatowe. Spokojne fale przypływu, które dotąd łagodnie niosły stateczek, wzburzyły się, zamieniając się w ogromne bałwany. Płachty wody przelewały się przez pokład, przewracając żeglarzy uwijających się przy zwijaniu żagli. (…) Tylko bosman, który niejedną burzę przeżył na swoim galeonie, nie stracił zimnej krwi. Dopadł steru, odepchnął chłopaka, który dopiero przyuczał się do tej roboty, i nie zważając na strugi słonej wody zalewającej mu twarz, skierował żaglowiec ku najbliższej przystani. Zresztą cóż miałoby im grozić? Nie bez powodu na dziobie okrętu umieścili figurkę Maryi z Dzieciątkiem Jezus. Nazywali ją Gwiazdą Morza, jak i swój galeon. Już nie raz ochroniła ich od podobnych nieszczęść. Tylko że ta burza była jakaś dziwna. Bosman walczył z żywiołem, ale co i rusz odrzucało ich na pełne morze. W pewnej chwili zamknął oczy z przerażenia. Szła na nich fala dwukrotnie większa od statku. – Matko, ratuj! – krzyknął i zacisnął powieki.

W książce Moja Matka O. Józef Schrijvers w prosty, jasny, a przy tym głęboki i piękny sposób wyjaśnia istotę prawdziwego dziecięctwa Bożego, możliwego do urzeczywistnienia w życiu dzięki poznaniu i ukochaniu Maryi. Autor odpowiada na pytania o to kim jest Niepokalana dla nas, w jaki sposób się o nas troszczy i co zrobić, żeby w codziennym życiu z Nią współpracować odpowiadając na Jej miłość.

Autor: Józef Schrijvers

Rok wydania: 2019

Stron: 110

Format: 19 x 13

Oprawa: miękka

Imprimatur:

Varsaviae, die 9 Novembris 1929;

Vicarius Generalis Dr St. Gall

Św. Maksmilian M. Kolbe o książce Moja Matka:

„Schrijvers pisze w „Mojej Matce”, że jak się raz przeczyta, to się zechce i drugi raz przeczytać i znajdzie się nowe rzeczy. W tym jest tajemnica. W rzeczach naturalnych, gdy przyglądamy się wodzie lub listkowi, nic specjalnego nie widzimy. Jeśli jednak na te same rzeczy patrzymy przez szkło powiększające, odkrywamy nowe rzeczy, a więc w wodzie żyjątka najrozmaitsze, a w listku jego przedziwną budowę z jego żyłkami i kanalikami. I to tym lepiej, im większe będzie szkło. Te nowe rzeczy sprawia łaska Niepokalanej – chociaż czyta się tę samą książkę. Schrijvers dalej się wyraża, że ci, co czytają „Moją Matkę”, znajdują się pod opieką Niepokalanej i zauważą niejedną rzecz, o której autor nie myślał, pisząc. Jeśli ten, co pisał, był świętym, to wtedy on jest narzędziem w ręku Niepokalanej. I wówczas może się zdarzyć, że Niepokalana może poddać prawdy dla swych celów i zamiarów, których autor nie zauważy. Jeśli dusza pragnie być lepszą i staje cię pokorniejszą, to tym więcej otrzyma łask. Nic dziwnego, że to, co pisze Schrijvers, jest prawdą.”

Słowo od pierwszego polskiego wydawcy:

W przedmowie swej twierdzi autor skromnie, że „nic nowego” nie powie w tej książce o Matce Boskiej. Nam jednak wolno mieć odmienne zdanie. W wielu książkach o Najświętszej Pannie można znaleźć wspaniale i uczone twierdzenia, zestawienia i porównania, usiłujące uprzystępnić rolę Maryi w ekonomii planów Bożych, wyjaśnić zasadę, że jest Ona prawdziwie Matką ludzi itd, ale wszystkie te wywody jakoś mało trafiają do serca, a jeszcze mniej trzymają się pamięci. Dopiero po uważnym przeczytaniu dziełka Ojca Schrijwersa nie tylko się widzi, lecz „czuje” się niemal, że Bogarodzica jest istotnie najczulszą Matką naszą, Matką naszego życia nadprzyrodzonego, Matką duszy naszej; nabiera się przekonania, że nie można nie kochać Maryi, że jest najsłodszą koniecznością oddać się Jej całkowicie, duszą i ciałem, i trzymać się Jej matczynych rąk, jak niemowlę trzyma się swej doczesnej matki.

Całe dziełko czyta się z łatwością i rosnącym zainteresowaniem. I nic dziwnego: autor potrafił ująć swe myśli w organiczną i doskonale psychologiczną całość. Śledzi z podziwu godną intuicją i niepospolitą znajomością duszy ludzkiej znaczenie i wpływ naszej niebieskiej Matki na życie każdego z nas, od kolebki aż do błogosławionego życia w Niebie.

Zdawać się może po przeczytaniu niejednego rozdziału, że już nie można bardziej pogłębić zrozumienia roli Matki Bożej w życiu duszy naszej, aż tu w następnym rozdziale zdumiony czytelnik natrafia na nową niespodziankę i z zachwytem rozgląda się po nowym, wspaniałym widnokręgu…

Zaznaczyć trzeba, ze cała książka przepojona jest tkliwą i dziecięcą miłością ku Maryi. Są całe strony, które żywcem można przepisać do swego modlitewnika, gdyż są wzorem doskonałej modlitwy do Najświętszej Panny.

Autor nie tylko przekonuje, ale i uczy kochać Maryję. Oby dziełko to rozeszło się po całej Polsce z błogosławieństwem serdecznej naszej Matki, oby nauczyło każdego być prawdziwym dzieckiem Maryi, wielbić Ją, kochać, i oddać się jej całkowicie, a będzie to na pewno najlepszą nagrodą tak dla sz. Autora, jak i dla wydawców.

W niniejszym wznowieniu dokonano nieznacznych zmian: uwspółcześniono wyrazy już nieużywane, np. czem.

Niniejsza książka zawiera klasyczne rozważania na temat wewnętrznych doskonałości Najświętszej Maryi Panny, które czynią Ją godną czci i miłości chrześcijan.

Autor: Giovanni Pietro Pinamonti

Rok wydania: 2020

Stron: 134

Format: 13 x 19

Oprawa: miękka

Imprimatur:

Kuria Metropolitalna Warszawska, 5 maja 2020.

† Rafał Markowski

Bp Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej, Wikariusz Generalny

Dzieło zostało opracowane przez włoskiego jezuitę, ojca Giovanniego Pietro Pinamontiego, pod koniec XVII wieku i od tego czasu było ulubioną książką do nabożeństwa zwłaszcza tych osób, które chciały, aby fundamentem ich religijności była – jak to określił św. Paweł – rozumna służba.

Znany ze swojej głębokiej pokory, pobożności i miłości do Maryi o. Pinamonti, zawarł w swoim dziele treści mogące posłużyć do kształtowania takiej właśnie wewnętrznej postawy. Dogłębne zrozumienie omawianych przymiotów Najświętszej Maryi Panny i zdolność autora do jasnego wyrażania się stanowią nieocenioną pomoc dla każdego czytelnika w jego dążeniu do poznawania Matki Bożej, praktykowania rozumnego do Niej nabożeństwa, a także umacniania czułego do Niej przywiązania.

Fragment Przedmowy tłumacza z j. włoskiego na j. angielski [Ralph S. Dewey SJ]:

Na stronach niniejszej książki odtworzone zostały, wiernie i bez merytorycznych zmian, klasyczne rozważania Ojca Pinamontiego na temat wewnętrznych doskonałości Najświętszej Maryi Panny, które czynią Ją godną szacunku i miłości chrześcijan.

Oryginalne włoskie dzieło zostało opublikowane dwa wieki wcześniej i pozostało ulubioną książką do nabożeństwa dla tych wszystkich, których religijność opiera się na tym, co nakreśla św. Paweł – na rozumnej służbie.

(…)

Fragment Wprowadzenia:

Ta niewielka książeczka została opracowana po to, aby rozpalić w nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny wszystkich tych, którzy zechcą ją przeczytać.

Nabożeństwo to jest dwojakiego rodzaju. Jeden ma charakter fundamentalny i trwały, i opiera się na wielkiej czci dla cnót i zasług tej wielkiej Królowej. Drugi, który nie jest aż tak zasadniczy, opiera się na zmysłach i polega na żywieniu pewnego czułego przywiązania do Niej. Powinniśmy dążyć do pozyskania obu rodzajów; pierwszego, poprzez rozważanie wszystkich rzeczy, które sprawiają, że nasza Błogosławiona Pani jest tak godna naszej najwyższej czci; drugiego, poprzez postawienie przed sobą dostępnego dla zmysłów przedmiotu nabożeństwa, a mianowicie Niepokalanego Serca tej Błogosławionej Panny.

Co rozumiemy tutaj przez „Serce”?

W Piśmie Świętym serce jest często utożsamiane z wolą, a niekiedy z całym wnętrzem duszy; jest także pojęciem stosowanym dla określenia moralności; stąd często będziemy używać go dla określenia woli i wewnętrznego usposobienia Najświętszej Maryi Panny.

Jednak w praktykowaniu najbardziej duchowego nabożeństwa, aby móc wzbudzić w sobie większą gorliwość, potrzebujemy czegoś materialnego i dostępnego dla zmysłów. Dlatego też użyjemy słowa „serce” także w jego znaczeniu materialnym; mianowicie dla tego, co – tak jak i w nas samych – w Najświętszej Maryi Pannie zostało ukształtowane jako pierwsze z całego Jej niepokalanego ciała; pierwsze, które zaistniało, i ostatnie, które umarło. To Serce jest godne naszej miłości i czci; jest bowiem pełne niebiańskiego żaru miłości, wobec Boga i wobec nas, ubogich stworzeń Bożych.

Naszym głównym celem będzie uzyskanie wielkiej czci dla Najświętszej Maryi Panny, a zmysłowym przedmiotem naszego nabożeństwa będzie Jej Niepokalane Serce. Ma ono zostać przez nas wyróżnione jako najcenniejsza część Jej dziewiczego ciała; ciała, które zostało uznane za godne przyobleczenia Przedwiecznego Słowa Bożego w ludzkie ciało i krew.

(…)